استاکاتو

دانشنامه عمومی

اِستاکاتو ( ایتالیایی: Staccato ) یا مقطع، یک شکل از جمله بندی یا «آرتیکولاسیون» در موسیقی است که با قرار دادن نقطه ای در بالا یا پایینِ یک یا چند نت، ارزش زمانی آن را به نصف کاهش می دهد. در این شیوه ابتدا نیمی از ارزش زمانی نتِ داده شده اجرا و نیمی دیگر به سکوت تبدیل می شود. اجرای اِستاکاتو در ریتم موسیقی تغییری ایجاد نمی کند و نقطهٔ مقابل حرکتِ متصل یا لگاتو محسوب می شود.
اِستاکاتیسیمو ( ایتالیایی: staccatissimo ) شکلی دیگر از نُتِ مقطع و شدیدتر از اِستاکاتو است. در این شیوه که با علامتی عمودی و به شکلِ میخک در بالا یا پایینِ یک نت یا نت هایی قرار داده می شود و یک چهارم ارزشِ زمانی نتِ داده شده اجرا و بقیه به سکوت تبدیل می شود.
مثال از استاکاتیسیمو: سمفونی در ر مینور اثر: آنتوان بروکنر
عکس استاکاتوعکس استاکاتوعکس استاکاتو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اِسْتاکاتو (staccato)
(در ایتالیایی به معنای گسسته، منفصل) در موسیقی، اصطلاحی برای توصیف یک پاساژ پیوسته که نت های آن به جای آن که به صورت متصل (لِگاتو) جمله بندی شده باشند، علامت های تأکیدی جداجدا دارند. استاکّاتو به پاساژ حالت ضدضرب می دهد، مثل سرآغاز اسکرتسوی سمفونی ۶ بتهوون (پاستورال، ۱۸۰۷ـ۱۸۰۸).

پیشنهاد کاربران

بپرس