استاوانگر

استاوانگرنروژی:    ( گوش دهید ) ) ( به نروژی: Stavanger ) نام شهری در نروژ است. این شهر چهارمین شهر بزرگ و سومین منطقه بزرگ شهری در نروژ ( در صورت هم افزایی با شهر مجاور سندس ) و مرکز اداری استان روگالاند است. [ ۱] این شهرداری چهارمین شهر پرجمعیت نروژ است. شهر استاوانگر در شبه جزیره استاوانگر در جنوب غربی نروژ واقع شده است. سال تأسیس رسمی این شهر ۱۱۲۵ میلاد ی، همزمان با تکمیل کلیسای جامع استاوانگر است. هسته اصلی استاوانگر تا حد زیادی از خانه های چوبی به سبک قرن ۱۸ و ۱۹ تشکیل شده است؛ که به عنوان بخشی از میراث فرهنگی شهر محافظت می شود. این امر باعث شده است که مرکز شهر، دارای ویژگی شهرهای کوچک با تعداد نسبتاً زیادی خانه های جدا از هم باشد. این وضعیت به نوبه خود باعث گسترش حومه شهر و رشد جمعیت در مناطق اطراف و دور از مرکز استاوانگر شده است. [ ۲]
سابقهٔ استاوانگر، به عنوان یک شهر، به قرون وسطی برمی گردد. استاوانگر در سال ۱۸۳۷ هم زمان با رسمیت پیدا کردن قانون خودگردانی محلی، در نروژ، به عنوان یک محدودهٔ شهرداری و شهر، تأسیس شد. این شهرداری، بین سالهای ۱۸۶۷ تا ۱۹۵۳ ضمن ادغام با مناطق و شهرهای همجوار و جزایر اطراف، بارها گسترش پیدا کرده است. در سال ۱۹۶۵ میلادی، ۱۲۱ جزیره متعلق به محدودهٔ شهرداری استاوانگر بودند. از این تعداد ۷ جزیره، در سال ۱۹۷۸ به خاک اصلی شبه جزیرهٔ اسکاندیناوی متصل شده اند. بزرگترین این جزایر ۵٫۳ کیلومتر مربع مساحت دارد. با تغییرات اعمال شده، در سال ۲۰۲۰ میلادی، تعداد جزایر متعلق به محدودهٔ شهرداری استاوانگر به ۳۲۶ جزیره رسید. بزرگترین این جزایر، رِنِنسْ اُوی بود که ۴۰٫۷ کیلومتر مربع مساحت دارد.
مورد قابل توجه دیگر، بزرگترین جزیره در ریفیلکه، اُومبو است که ۵۷٫۵ کیلومتر مربع مساحت دارد و قبلاً با دو شهرداری سابق، که در تقسیمات جدید، دیگر به شکل و اسم قبلی وجود ندارند، به طور مشترک اداره می شد؛ اما از سال ۲۰۲۰ میلادی، ادارهٔ آن، به طور کامل به حوزهٔ شهرداری استاوانگر، منتقل شد. پس از آخرین تغییرات، استاوانگر، در بخش خشکی، از سمت جنوب، با ساندنس، در جنوب غربی با سولا و راندابرگ در غرب، دارای مرز مشترک است. دیگر مرزهای استاوانگر در سمت شمال و شمال غربی و غرب و شرق آبدره هستند. از جمله در سمت شمال غربی، آبدره بوکنافیورد، تیسور را از محدودهٔ شهرداری استاوانگر، جدا می کند. [ ۳]

اِسْتاوانگِر (Stavanger)
دریابندر و مرکز بخش روگالان، در جنوب غربی نروژ، به فاصلۀ ۱۶۰کیلومتری جنوب برگن، با ۱۶۸,۶۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). چهارمین شهر بزرگ نروژ است. از ۱۹۶۹ مرکز اکتشاف و بهره برداری از نفت دریای شمال کشور مزبور بوده است و چندین شرکت نفتی چند ملیتی در آن فعالیت دارند. همچنین مرکز ناحیۀ پرورش گوسفند است. این شهر کارگاه کشتی سازی مهمی دارد و شرکت های کشتی رانی، کشتی های خود را در این جا به ثبت می رسانند. استاوانگر بیش از ۱۰۰ کارخانۀ کنسروسازی داشت، اما از دهۀ ۱۹۶۰ روبه زوال نهادند. کلیسای جامعی به سبک گوتیک دارد، که از قرن ۱۲م برجا مانده است.