استان لا پامپا ( به اسپانیایی: Provincia de La Pampa ) ، یکی از ۲۳ استان آرژانتین، واقع در منطقه پامپاس در مرکز کشور می باشد. این استان با استان های سان لوئیس، کوردوبا، بوئنوس آیرس، ریو نگرو، نئوکن و مندوسا مرز مشترک دارد.
• مرکز: سانتا روسا
• مساحت: ۱۴۳۴۴۰ کیلومترمربع
• جمعیت: ۲۹۹۲۹۴ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: اسکار خورخه
در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه ای ( لا پامپای کنونی ) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط «خرونیمو لوئیز ده کابره را» کشف شد. با وجود این اکتشاف، اقامتگاه های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد. اسپانیایی ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند. این مقاومت تا فرمانداری خوان مانوئل ده روساس و حتی پس از آن، تا عملیات «فتح صحرا» ( دههٔ ۱۸۷۰ م. ) ادامه یافت. در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال خولیو روکا انجام گرفت، منطقهٔ پاتاگونیا به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند. منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه ها در آن ساخته شد. در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لا پامپای مرکزی» که شامل استان ریو نگرو ی کنونی نیز می شد تشکیل شد. جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید. ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لا پامپا استقلال خود را به عنوان یک استان به دست آورد. استان لا پامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوه ترین مناطق در زمینه آموزشی ست.
استان لا پامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفته است. میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع، ۵۰۰ میلی متر می باشد. رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اورده است که در پوشش گیاهی منطقه تأثیر زیادی دارد. شمال غرب استان - در همسایگی استان بوئنوس آیرس – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» ( پامپای مرطوب ) نام دارد. تأثیر منطقهٔ خشک کویو با کوه های کم ارتفاع نیز در غرب دیده می شود. رودهای جاری در لا پامپا عبارتند از: رود کلرادو ( در مرز با استان ریو نگرو ) و رود سالادو.
لا پامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ ( بیست درصد میانگین ملی ) از فعال ترین ایالات در بخش کشاورزی است. مهم ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند ( ۲۰۲ هزار راس ) ، بز ( ۱۴۰ هزار راس ) و خوک ( ۶۰ هزار راس ) دانست. در خاک های حاصلخیز بخش شمال شرق استان، محصولاتی چون گندم ( ۱۰ درصد تولید ملی ) ، آفتاب گردان ( ۱۳ درصد تولید ملی ) ، ذرت، جو و سایر غلات تولید می شود. از دیگر منابع درآمدزا می توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد. اگر چه توریسم در استان چندان رشدی نداشته اما شهر سانتا روزا ( مرکز استان ) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبه های جهانگردی استان می باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• مرکز: سانتا روسا
• مساحت: ۱۴۳۴۴۰ کیلومترمربع
• جمعیت: ۲۹۹۲۹۴ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: اسکار خورخه
در سال ۱۶۰۴ میلادی ارنانداریاز پا به منطقه ای ( لا پامپای کنونی ) گذاشت که بعدها در سال ۱۶۶۲ توسط «خرونیمو لوئیز ده کابره را» کشف شد. با وجود این اکتشاف، اقامتگاه های دائمی از سدهٔ ۱۸ در منطقه ایجاد شد. اسپانیایی ها پس از مهاجرت با مقاومت بومیان محلی روبرو شدند. این مقاومت تا فرمانداری خوان مانوئل ده روساس و حتی پس از آن، تا عملیات «فتح صحرا» ( دههٔ ۱۸۷۰ م. ) ادامه یافت. در این عملیات نظامی که به فرماندهی ژنرال خولیو روکا انجام گرفت، منطقهٔ پاتاگونیا به دست مهاجران افتاد و بومیان از آنجا بیرون رانده شدند. منطقه، بین افسران نظامی تقسیم شد و نخستین اقامتگاه ها در آن ساخته شد. در سال ۱۸۸۴ منطقه زیر نام «قلمروی ملی لا پامپای مرکزی» که شامل استان ریو نگرو ی کنونی نیز می شد تشکیل شد. جمعیت این خطه که در آن زمان ۲۵ هزار نفر بود تا سال ۱۹۱۵ به ۱۱۰ هزار نفررسید. ۴۰ سال بعد، خطهٔ مزبور تجزیه شد و لا پامپا استقلال خود را به عنوان یک استان به دست آورد. استان لا پامپا با وجود نمایهٔ روستایی، یکی از بالقوه ترین مناطق در زمینه آموزشی ست.
استان لا پامپا در مرکز منطقهٔ پامپاس قرار گرفته است. میزان بارش سالانه در این استپ هموار و کم ارتفاع، ۵۰۰ میلی متر می باشد. رطوبت کم و هوای معتدل اختلاف دمای زیادی بین روز و شب به وجود اورده است که در پوشش گیاهی منطقه تأثیر زیادی دارد. شمال غرب استان - در همسایگی استان بوئنوس آیرس – منطقه پرباران «پامپا اومیدا» ( پامپای مرطوب ) نام دارد. تأثیر منطقهٔ خشک کویو با کوه های کم ارتفاع نیز در غرب دیده می شود. رودهای جاری در لا پامپا عبارتند از: رود کلرادو ( در مرز با استان ریو نگرو ) و رود سالادو.
لا پامپا با تولید ارزش ۲/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ ( بیست درصد میانگین ملی ) از فعال ترین ایالات در بخش کشاورزی است. مهم ترین فعالیت آن را شاید بتوان پرورش گاو با ۳۶۳۲۶۸۴ راس، گوسفند ( ۲۰۲ هزار راس ) ، بز ( ۱۴۰ هزار راس ) و خوک ( ۶۰ هزار راس ) دانست. در خاک های حاصلخیز بخش شمال شرق استان، محصولاتی چون گندم ( ۱۰ درصد تولید ملی ) ، آفتاب گردان ( ۱۳ درصد تولید ملی ) ، ذرت، جو و سایر غلات تولید می شود. از دیگر منابع درآمدزا می توان به صنعت لبنیات سازی با ۳۰۰ مرکز و ۲۵ کارخانه پنیر سازی، تولید عسل و استخراج نمک اشاره کرد. اگر چه توریسم در استان چندان رشدی نداشته اما شهر سانتا روزا ( مرکز استان ) و پارک ملی لیوئه کالل در شمار جاذبه های جهانگردی استان می باشند.
wiki: استان لا پامپا