استان فورموزا ، یکی از استان های ۲۳ گانه آرژانتین، واقع در شمال شرق کشور می باشد که از غرب و جنوب با استان های سالتا و چاکو و از شمال شرق با آسونسیون پاراگوئه مرز مشترک دارد.
• مرکز: فورموزا
• مساحت: ۷۲۰۶۶ کیلومترمربع
• جمعیت: ۴۸۶۵۵۹ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: خیلدو اینسفران
پیش از ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی، استان فورموزا زیستگاه بومیان ( پیلاگاس، توباس، ویچیس ) بود. زبان این بومیان هنوز در فورموزا تکلم می شود.
دیه گو گارسیا و سباستین گابوتو درقرن ۱۶ که در پی راهی از حاکم نشین پرو به آسونسیون بودند نخستین کسانی بودند که به منطقه رسیدند. نخستین اقامتگاه اروپایی ها، کونسپسیون دل برمه خو بود که در سال ۱۵۸۵ برپا شد. به دنبال استقلال آرژانتین و پاراگوئه در دهه ۱۸۱۰، فورموزا بین این دو کشور مورد مناقشه بود. پس از جنگ اتفاق مثلث ( ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ ) منطقه به آرژانتین پیوست. فورموزا در سال ۱۹۱۴ کمتراز ۲۰ هزار نفر جمعیت داشت اما پس از اینکه در سال ۱۹۵۵ و به حکم رئیس جمهور وقت، خوان دومینگو پرون، استقلال خود را به عنوان استان به دست آورد، جمیتش به ۱۵۰ هزار نفر رسید. پس از کشتار آمریندیان ها ( بومیان چادرنشین ) توسط سفیدپوستان در سال ۱۹۴۷، خوان پرون دست به اصلاحات ارضی زد اما این اقدام تنها تا سال ۱۹۵۵، زمان سقوطش، برپا بود. دانشگاه ملی فورموزا نیز در سال ۱۹۸۸ تأسیس شد.
زمین های هموار استان با شیب کمی به جنوب شرق بین رودهای برمه خو و پیلکومایو قرار دارد. بستر رودها به سبب این همواری ها، متغیر است. دمای هوا به طور متوسط ۲۱ درجه می باشد که در تابستان به ۴۵ درجه نیز می رسد. فورموسا استانی با آب و هوایی نیمه گرمسیری است طوری که بارش سالانه آن خاصه در شرق ۱۰۰۰ میلی متر است. اختلاف رطوبت نیز از پوشش گیاهی جنگلی از یک سو و جنگل چاکنیو از سوی دیگر ناشی می شود. مرز فورموزا با استان سالتا غیرقابل عبور است. از مناطق حفاظت شده منطقه می توان پارک ملی ریوپیلکومایو و ذخیره آبی فورموزا را نام برد.
استان فورموزا به سبب جغرافیا و اقلیم سخت و خشن از فقیرترین ایالات آرژانتین به شمار می رود ( دومین استان کم توسعه ) به طوری که تولید ناخالص داخلی آن در سال ۲۰۰۶، برابر ۱/۲ میلیارد و درآمد سرانه آن ۴۲۸۰ دلاربوده است. تکیه گاه اقتصادی استان بخش کشاورزی ( ۱۰ درصد اقتصاد استان ) و فعالیت های چون پرورش دام ( ۵/۱ میلیون راس ) و تولید پنبه ( ۱۰ هزار تن در سال ) ، میوه، سویا ( ۲۵ هزار تن در سال ) ، ذرت ( ۵۵ هزار تن در سال ) ، موز ( ۷۰ هزار تن در سال ) و مرکبات می باشد. از سایر فعالیت درآمدزای فورموزا، تولید عسل، تیرچوبی و صنایع نساجی ( چرم و پنبه ) است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• مرکز: فورموزا
• مساحت: ۷۲۰۶۶ کیلومترمربع
• جمعیت: ۴۸۶۵۵۹ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: خیلدو اینسفران
پیش از ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی، استان فورموزا زیستگاه بومیان ( پیلاگاس، توباس، ویچیس ) بود. زبان این بومیان هنوز در فورموزا تکلم می شود.
دیه گو گارسیا و سباستین گابوتو درقرن ۱۶ که در پی راهی از حاکم نشین پرو به آسونسیون بودند نخستین کسانی بودند که به منطقه رسیدند. نخستین اقامتگاه اروپایی ها، کونسپسیون دل برمه خو بود که در سال ۱۵۸۵ برپا شد. به دنبال استقلال آرژانتین و پاراگوئه در دهه ۱۸۱۰، فورموزا بین این دو کشور مورد مناقشه بود. پس از جنگ اتفاق مثلث ( ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ ) منطقه به آرژانتین پیوست. فورموزا در سال ۱۹۱۴ کمتراز ۲۰ هزار نفر جمعیت داشت اما پس از اینکه در سال ۱۹۵۵ و به حکم رئیس جمهور وقت، خوان دومینگو پرون، استقلال خود را به عنوان استان به دست آورد، جمیتش به ۱۵۰ هزار نفر رسید. پس از کشتار آمریندیان ها ( بومیان چادرنشین ) توسط سفیدپوستان در سال ۱۹۴۷، خوان پرون دست به اصلاحات ارضی زد اما این اقدام تنها تا سال ۱۹۵۵، زمان سقوطش، برپا بود. دانشگاه ملی فورموزا نیز در سال ۱۹۸۸ تأسیس شد.
زمین های هموار استان با شیب کمی به جنوب شرق بین رودهای برمه خو و پیلکومایو قرار دارد. بستر رودها به سبب این همواری ها، متغیر است. دمای هوا به طور متوسط ۲۱ درجه می باشد که در تابستان به ۴۵ درجه نیز می رسد. فورموسا استانی با آب و هوایی نیمه گرمسیری است طوری که بارش سالانه آن خاصه در شرق ۱۰۰۰ میلی متر است. اختلاف رطوبت نیز از پوشش گیاهی جنگلی از یک سو و جنگل چاکنیو از سوی دیگر ناشی می شود. مرز فورموزا با استان سالتا غیرقابل عبور است. از مناطق حفاظت شده منطقه می توان پارک ملی ریوپیلکومایو و ذخیره آبی فورموزا را نام برد.
استان فورموزا به سبب جغرافیا و اقلیم سخت و خشن از فقیرترین ایالات آرژانتین به شمار می رود ( دومین استان کم توسعه ) به طوری که تولید ناخالص داخلی آن در سال ۲۰۰۶، برابر ۱/۲ میلیارد و درآمد سرانه آن ۴۲۸۰ دلاربوده است. تکیه گاه اقتصادی استان بخش کشاورزی ( ۱۰ درصد اقتصاد استان ) و فعالیت های چون پرورش دام ( ۵/۱ میلیون راس ) و تولید پنبه ( ۱۰ هزار تن در سال ) ، میوه، سویا ( ۲۵ هزار تن در سال ) ، ذرت ( ۵۵ هزار تن در سال ) ، موز ( ۷۰ هزار تن در سال ) و مرکبات می باشد. از سایر فعالیت درآمدزای فورموزا، تولید عسل، تیرچوبی و صنایع نساجی ( چرم و پنبه ) است.
wiki: استان فورموسا