استان سان لوئیس یکی از استان های ۲۳ گانه آرژانتین، واقع در مرکز کشور می باشد. سان لوئیس با استان های لاریوخا، کوردوبا، لا پامپا، مندوسا و سان خوان مرز مشترک دارد.
• مرکز: سان لوئیس
• مساحت: ۷۶۷۴۸ کیلومترمربع
• جمعیت: ۳۶۷۹۳۳ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: آلبرتو رودریگز سا
پیش از ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی، استانی که امروزه سان لوئیس نام دارد زیستگاه بومیان بود. از اقوام این بومیان می توان به کالچاکیس، میچیلینگس، رانکلس، پوئلچس و پئوئنچس اشاره نمود. شهر سان لوئیس توسط خوان خوفره ده لوآیسا منه سس در سال ۱۵۹۴ تأسیس شد که بعدها بر اثر حملات مکرر بومیان از سکنه خالی گشت اما در سال ۱۵۹۶ توسط مارتین گارسیا ده اونیز آباد شد. در سال ۱۷۱۲ شهر بر اثر حمله ویرانگر بومیان مالونس رو به نابودی رفت اما مجدداً همراه با احداث دژهایی رو به آبادی رفت. اندکی پس از ایجاد نایب السلطنه ریودلاپلاتا در سال ۱۷۷۶، منطقه تحت تسلط کوردوبا و سپس کویو ( ۱۸۱۳ ) بود. سرانجام استان در سال ۱۸۲۰ اعلام استقلال نمود. خطوط راه آهن و سیستم ریلی در سال ۱۸۷۵ به سان لوئیس رسید که موجب ایجاد شهرهایی ( مانند ویا مرسدس و سانتا روزا ) در بین مسیر آن شد. پس از بحران مالی دهه ۱۹۳۰، جمعیت استان به نصف خود رسید. از چهره های سیاسی برجسته استان می توان به آدولفو رودریگز سا ( پرونیست ) اشاره نمود.
در شمال و غرب استان، تپه ها و ماهورهای کم ارتفاع وجود دارد. در جنوب و مرکز نیز زمین های هموار و دریاچه نمک پامپا دلاس سالیناس قرار دارد. هر چند آب و هوای سان لوئیس معتدل و کم باران است، مناطق بسیاری با آب و هوایی معتدل و خاک حاصلخیز چون ویا ده مرلو وجود دارند. رودهای عمده در استان، کوئنتو و کونلارا می باشند. همچنین رودهای سالادو و دساگادرو مرز این استان را با سایر ایالات تشکیل می دهد.
استان سان لوئیس با تولید ارزشی برابر ۴/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ و درآمد سرانه ۹۲۰۰ دلار از نظر اقتصادی رو به رشد می باشد. کشاورزی و صنایع عمده ترین فعالیت استان به شمار می آید. فعالیت استان در بخش کشاورزی محدود به تولید ذرت، لبنیات، گیاهان جایگزین گوشت حیوانی و پرورش گاو است. در بخش معادن می توان به معادن آهک، مرمر، اورانیوم، نمک و تنگستن اشاره کرد. در بخش صنایع نیز صنعت چرم، نساجی، سرامیک، پلاستیک، وسایل خانگی و کاغذ فعال می باشد. پرورش دام در سالتا تنها در بخش شرقی و مرطوب انجام می شود. صنعت جهانگردی چندان منبعی درآمدزا نمی باشد. با این حال جاذبه های توریستی شامل مکانهای زیر است:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• مرکز: سان لوئیس
• مساحت: ۷۶۷۴۸ کیلومترمربع
• جمعیت: ۳۶۷۹۳۳ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: آلبرتو رودریگز سا
پیش از ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی، استانی که امروزه سان لوئیس نام دارد زیستگاه بومیان بود. از اقوام این بومیان می توان به کالچاکیس، میچیلینگس، رانکلس، پوئلچس و پئوئنچس اشاره نمود. شهر سان لوئیس توسط خوان خوفره ده لوآیسا منه سس در سال ۱۵۹۴ تأسیس شد که بعدها بر اثر حملات مکرر بومیان از سکنه خالی گشت اما در سال ۱۵۹۶ توسط مارتین گارسیا ده اونیز آباد شد. در سال ۱۷۱۲ شهر بر اثر حمله ویرانگر بومیان مالونس رو به نابودی رفت اما مجدداً همراه با احداث دژهایی رو به آبادی رفت. اندکی پس از ایجاد نایب السلطنه ریودلاپلاتا در سال ۱۷۷۶، منطقه تحت تسلط کوردوبا و سپس کویو ( ۱۸۱۳ ) بود. سرانجام استان در سال ۱۸۲۰ اعلام استقلال نمود. خطوط راه آهن و سیستم ریلی در سال ۱۸۷۵ به سان لوئیس رسید که موجب ایجاد شهرهایی ( مانند ویا مرسدس و سانتا روزا ) در بین مسیر آن شد. پس از بحران مالی دهه ۱۹۳۰، جمعیت استان به نصف خود رسید. از چهره های سیاسی برجسته استان می توان به آدولفو رودریگز سا ( پرونیست ) اشاره نمود.
در شمال و غرب استان، تپه ها و ماهورهای کم ارتفاع وجود دارد. در جنوب و مرکز نیز زمین های هموار و دریاچه نمک پامپا دلاس سالیناس قرار دارد. هر چند آب و هوای سان لوئیس معتدل و کم باران است، مناطق بسیاری با آب و هوایی معتدل و خاک حاصلخیز چون ویا ده مرلو وجود دارند. رودهای عمده در استان، کوئنتو و کونلارا می باشند. همچنین رودهای سالادو و دساگادرو مرز این استان را با سایر ایالات تشکیل می دهد.
استان سان لوئیس با تولید ارزشی برابر ۴/۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۶ و درآمد سرانه ۹۲۰۰ دلار از نظر اقتصادی رو به رشد می باشد. کشاورزی و صنایع عمده ترین فعالیت استان به شمار می آید. فعالیت استان در بخش کشاورزی محدود به تولید ذرت، لبنیات، گیاهان جایگزین گوشت حیوانی و پرورش گاو است. در بخش معادن می توان به معادن آهک، مرمر، اورانیوم، نمک و تنگستن اشاره کرد. در بخش صنایع نیز صنعت چرم، نساجی، سرامیک، پلاستیک، وسایل خانگی و کاغذ فعال می باشد. پرورش دام در سالتا تنها در بخش شرقی و مرطوب انجام می شود. صنعت جهانگردی چندان منبعی درآمدزا نمی باشد. با این حال جاذبه های توریستی شامل مکانهای زیر است:
wiki: استان سان لوئیس