استان رقه

رقه ( به عربی: محافظة الرقة ) ، نام استانی در کشور جمهوری عربی سوریه است.
پیشینهٔ تاریخی شهر رقه به سالهای ۲۴۴ یا ۲۴۲ پیش از میلاد می رسد. و در ابتدای تأسیس نام شهر کالینیکوس نام گذاری شده است بنای این شهر را به سلوکس اول نسبت داده اند.
همچنین روایتی است که نام شهر از نام فیلسوف یونانی «کالینیکوس» گرفته شده است. به باور بومیان این فیلسوف در شهر «رقه» ( کالینیکوس ) به درود حیات گفته است و در همین شهر مدفون است.
در دوران فرمانروایی «امپراتوری بیزانس» این شهر یکی از مهم ترین مراکز اقتصادی و نظامی بوده است.
و در سال ۱۷ هجری قمری مسلمانان شهر را فتح نمودند، و در قرن سیزده هم میلادی ارتش مغول به فرمانداری کتبغاء سردار هولاکو وارد شهر شدند و آن را با خاک یکسان کردند.
این استان در کرانهٔ شمالی رود فرات در منطقهٔ میان رودان قرار دارد، و در فاصلهٔ ۱۶۰ کیلومتر شهر حلب واقع شده است، از اواخر سال ۷۰ میلادی اعتماد عمدهٔ اقتصاد استان رقه از کشاورزی که از آبهای سدی که بر روی رودخانهٔ فرات ایجاد شده وتغذیه می شود، تأمین می گردد. همچنین یک چاه نفت کوچک نیز در منطقه وجود دارد و در اقتصاد استان سهیم است.
جمعیت استان رقه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۹۹۴ میلادی، برابر با ۸۳۱٫۰۰۰ نفر بوده است.
در استان رقه موزهٔ کوچکی وجود دارد که شامل قطعات أثری از دوران مختلف می باشد که در اثر حفریات وکنجکاوی بدست آمده است.
آثارهای از دوران عصر عباسی ( ۷۵۰–۱۲۵۸ ) نیز یافت شده است. و از مهم ترین آثارهای باقیه در این شهر کاخ عذاری ( قصر العذاری ) ، و «جامع الکبیر» که در قرن هشتم میلادی بنا شده است. همچنین تعدادی از آرامگاهای علماء اسلام در شهر قدیمی رقه وجود دارد.
آثار تاریخی گوناگونی در این شهر و از دوران تاریخی مختلف وجود دارد که عبارت اند از:
• کاخ الرافقة منسوب به خلیفهٔ عباسی «المنصور» سال ۷۷۲، و بنای شهری جدید به شکل ( نعل اسب ) برسبک معماری بغدادی.
• باب بغداد ( دروازهٔ بغداد ) ، یکی ازآثار باقی مانده دوران هارون الرشید در سوریه است. ارتفاع این باب مابین ۷٫۵۷متر و ۵٫۲۰متر، و در رو بروی برج قوس واقع شده است.
• قصر البنات خرابه های این کاخ روی تپهٔ بلندی به چشم می خورد، تاریخ بنای کاخ به قرن دوازه هم میلادی بر می گردد.