استاش

لغت نامه دهخدا

استاش. [ اُ ] ( اِخ ) ( سن... ) وی سربازی در سپاه طرایانوس ( تراژان ) بود و در زمان ادریانوس بشهادت رسید. ذکران او 20 سپتامبر است.

فرهنگ فارسی

وی سربازی در سپاه طرایانوس بود

پیشنهاد کاربران

شیپور اُستاش توسط فردی به نام اُستاش کشف شد.
برای یادسپاری آسانتر می توان با کلمات بازی کرد و داستان ساخت:
استاش حتماً همان استاد بوده که کم کم تبدیل به استاش شده است.

بپرس