اِستارْلینگ، اِرنست هِنری (۱۸۶۶ـ۱۹۲۷)(Starling, Ernest Henry)
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۰۲، او و ویلیام بیلیس اِسکرتین را کشف کردند. اِسکرتین اولین ترکیب شیمیایی کشف شده ای است که باعث تحریک عضوی در محلی غیر از محل ترشح خود می شود. استارلینگ در ۱۹۰۵، واژۀ هورمون را وضع کرد. قانون استارلینگ را نیز پیش نهاد که براساس آن، قدرت انقباض قلب تابعی از طول رشته های ماهیچه ای است. او را یکی از بنیادگذاران تخصص غدد درون ریز می دانند. استارلینگ و بیلیس سازوکارهای عصبی تنظیم کنندۀ فعالیت های اعضای درون قفسۀ سینه و شکم را بررسی، و حرکات دودی روده را کشف کردند. استارلینگ در لندن زاده شد و در آن جا درس خواند. از ۱۸۹۹ تا ۱۹۲۳، استاد فیزیولوژی یونیورسیتی کالج لندن بود. او شرایطی را بررسی می کرد که باعث خروج مایعات از رگ های خونی و ورود آن ها به بافت ها می شود. در ۱۸۹۶، معادلۀ استارلینگ را ثابت کرد. براساس این معادله، بین فشار هیدروستاتیکی که باعث خروج مایعات از مویرگ ها می شود، و فشار اسمزی که باعث حرکت مایعات از بافت ها به درون مویرگ ها می شود، رابطۀ مستقیم وجود دارد.
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۰۲، او و ویلیام بیلیس اِسکرتین را کشف کردند. اِسکرتین اولین ترکیب شیمیایی کشف شده ای است که باعث تحریک عضوی در محلی غیر از محل ترشح خود می شود. استارلینگ در ۱۹۰۵، واژۀ هورمون را وضع کرد. قانون استارلینگ را نیز پیش نهاد که براساس آن، قدرت انقباض قلب تابعی از طول رشته های ماهیچه ای است. او را یکی از بنیادگذاران تخصص غدد درون ریز می دانند. استارلینگ و بیلیس سازوکارهای عصبی تنظیم کنندۀ فعالیت های اعضای درون قفسۀ سینه و شکم را بررسی، و حرکات دودی روده را کشف کردند. استارلینگ در لندن زاده شد و در آن جا درس خواند. از ۱۸۹۹ تا ۱۹۲۳، استاد فیزیولوژی یونیورسیتی کالج لندن بود. او شرایطی را بررسی می کرد که باعث خروج مایعات از رگ های خونی و ورود آن ها به بافت ها می شود. در ۱۸۹۶، معادلۀ استارلینگ را ثابت کرد. براساس این معادله، بین فشار هیدروستاتیکی که باعث خروج مایعات از مویرگ ها می شود، و فشار اسمزی که باعث حرکت مایعات از بافت ها به درون مویرگ ها می شود، رابطۀ مستقیم وجود دارد.
wikijoo: استارلینگ،_ارنست_هنری_(۱۸۶۶ـ۱۹۲۷)