استاتین

دانشنامه عمومی

استاتین ( به لاتین: Astatine ) ( تلفظ: /ˈæstəti:n, - tɪn/ ) از عنصرهای شیمیایی جدول تناوبی است و نشانهٔ کوتاه آن At و عدد اتمی آن ۸۵ است. این عنصر کمیاب ترین عنصر در کره زمین است و کل مقدار آن در کره زمین حدود ۳۰ گرم برآورد می شود. [ ۲] استاتین عنصری جامد، سیاه رنگ و پرتوزا است که در جدول عناصر شیمیایی در گروه ۱۷ جدول و دوره ۶ آن قرار دارد. گروه ۱۷ جدول، گروهی شامل شبه فلز ها است که عنصر استاتین سنگین ترین هالوژن این گروه است و نقطه ذوب و انجماد آن از دیگر هالوژن های سبک تر جدول بیشتر است. استاتین در طولانی ترین عمر ایزوتوپی At ) ۲۱۰ ) دارای نیمه عمر ۸٫۱ ساعت است. عنصر استاتین در حدود ۲۰ ایزوتوپ شناخته شده دارد. استاتین در سال ۱۹۴۰ توسط شیمی دان های آمریکایی امیلیو گینو سگر، کِنِت روس مکنزی و دیل ریموند کارسون در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی کشف شد. استاتین عنصری پرتوزا است و به صورت منفرد وجود ندارد. بلکه این عنصر در طبیعت همراه با ایزوتوپ های اورانیوم و توریم وجود دارد. با وجود خاصیت پرتوزایی، از استاتین در رآکتورهای هسته ای استفاده نمی شود. استاتین ۲۱۷ با اورانیوم ۲۳۳ و نپتونیم ۲۳۹ در تعادل است و از اجتماع توریم و اورانیوم با نوترون های طبیعی حاصل می شود. از اشکال دیگر استاتین می توان به هیدرید استاتین ( به لاتین: HAt ) نیز اشاره نمود و باید توجه داشت که این ترکیب با یک هیدروژن است و نه هالید و در مورد هالیدها تنها واکنش با هالوژن های سبک امکان پذیر است.
سالهای زیادی، عنصر ۸۵ در جدول تناوبی جایش خالی بود و کسی نتوانسته بود آن را کشف کند. اما از روی جدول تناوبی چنین برمی آمد که این عنصر باید از اعضای خانواده کلر و ید باشد. مندلیف هم معتقد بود که عنصری به نام اکاید با عدد اتمی ۸۵ وجود دارد و آن را پیش بینی کرده بود.
طی سالهای متمادی، بارها اعلام شد که عنصر ۸۵ کشف شده است و نام های متفاوتی به آن داده شد. اما همه آنها اشتباه و دور از واقعیت بود. در نهایت با تحقیقات وسیع، دانشمندان دریافتند که برای تولید این عنصر رادیواکتیو، تنها یک ماده می تواند بعنوان هدف انتخاب شود و آن ماده عنصر ۸۳ یعنی بیسموت است.
لذا دو محقق آمریکایی به نامهای کورسن و مکنزی و یک فیزیکدان به نام سگره، با بمباران ایزوتوپ ۲۰۹ بیسموت توسط ذرات آلفای شتابدار ( یونهای هلیم ) در یک شتاب دهنده، توانستند عنصر ۸۵ را تولید کنند. این گروه در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۰، مقاله ای به مجله «فیزیکال ریویو» با عنوان عنصر رادیواکتیو ۸۵ ارائه دادند. آزمایش ها نشان داد که این عنصر، از نظر خواص نظیر ید است.
عکس استاتین

استاتین (دارو). برای عنصری با این نام، آستاتین را ببینید
اِستاتین ها گروهی از داروهای کاهنده کلسترول خون هستند که با مهار آنزیم کاهنده اچ ام جی - کوآ ( HMG - CoA reductase ) عمل می کنند. [ ۱] استاتین ها معمولاً در پیشگیری از بروز بیماری های قلبی عروقی ناشی از افزایش چربی خون استفاده می شوند.
آتورواستاتین
سیمواستاتین
فلوواستاتین
لووستاتین
روزوواستاتین
• پیتاواستاتین
• پراواستاتین
آنزیم هیدروکسی متیل گلوتاریل کوآنزیم آ ردوکتاز آنزیمی است که در سلول تبدیل HMG - CoA را به موالونات کاتالیز می کند. این آنزیم در مسیر سوخت و ساز موالونات آنزیم تعیین کننده سرعت واکنش ها است. ( یعنی مهار یا تسریع آن موجب کاهش یا افزایش سایر واکنش ها می شود ) . مسیر سوخت و ساز موالونات یک مسیر متابولیکی بسیار مهم در یوکاریوتها و بسیاری از باکتریها است که نهایتاً موجب تولید بسیاری از ترکیبات مهم مانند کلسترول می شود.
داروها علاوه بر اثرات درمانی دارای عوارض جانبی هستند. داروی استاتین که برای کاهش چربی هم استفاده می شود، سبب افزایش پرخاشگری زنان می شود؛ در حالیکه میزان پرخاشگری در مردان را کاهش می دهد. علاوه بر این مطالعات محققان دانشگاه کالیفرنیا در سن دیه گو نشان می دهد که این دارو ضمن کاهش چربی خون، احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را نیز کاهش می دهد. البته مضرات گوناگونی نیز برای این دارو پیش بینی شده است؛ از جمله اینکه خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می دهد. [ ۲]
هم چنین مطابق یک بررسی که در نشریه لنست منتشر شده و چندین سازمان بزرگ بهداشت و درمان در بریتانیا هم از آن حمایت کرده اند نشان می دهد که استاتین سالانه از هشتاد هزار مورد سکته قلبی و مغزی در این کشور پیشگیری می کند و فواید آن بسیار بر عوارض جانبی می چربد و در مقابل این فواید ، عوارض اصلی استاتین ها مانند میوپاتی ( درد و ضعف عضلات ) ، ابتلا به دیابت و خون ریزی مغزی نادر بوده و معمولاً با قطع دارو به سرعت بر طرف شده اند اما در صورت قطع نامناسب استاتین، سکته قلبی و مغزی احتمالی ناشی از آن می تواند عوارضی بسیار شدیدتر و ماندگارتر به جا بگذارد و حتی باعث مرگ بیمار شود. [ ۳] مطالعه اخیر با تجزیه و تحلیل داده های ژنتیکی از 340000 شرکت کننده در Biobank بریتانیا، نشان داد که مهارکننده های PCSK9، دسته جدیدی از داروهای کاهش دهنده کلسترول، به طور بالقوه می توانند عملکرد ریه را مختل کنند.   علیرغم اینکه اکثر داروهای کلسترول به طور موثر خطرات قلبی عروقی را بدون عوارض جانبی قابل توجه کاهش می دهند، این مطالعه همچنین ارتباط بین استاتین ها و BMI بالاتر، چربی بدن و کاهش تستوسترون را نشان داد، در حالی که به طور غیر منتظره ای افزایش حجم مغز هیپوکامپ را نشان داد که ممکن است خطر زوال عقل و افسردگی را کاهش دهد. https://scitechdaily. com/new - cholesterol - drugs - could - harm - lungs - warns - groundbreaking - global - study/
عکس استاتین (دارو)عکس استاتین (دارو)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اَسْتاتین (astatine)
عنصری پرتوزا، نافلز، با نماد At، عدد اتمی ۸۵، و وزن اتمی نسبی ۲۱۰. از گروه هالوژن ها، و در طبیعت بسیار نادر است. استاتین شدیداً ناپایدار است و دست کم نوزده ایزوتوپ دارد. ایزوتوپی با نیم عمر حدود هشت ساعت طولانی ترین عمر را در بین این ایزوتوپ ها دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس