استاباماتر

لغت نامه دهخدا

استاباماتر. [ اِ ما ت ِ ] ( لاتینی ، اِ مرکب ) عنوان تصنیف موسیقی مذهبی که در خمیس العهد آنرا از روی اقوال منثوره ژاکُپُن داتَدی ( مائه چهاردهم میلادی ) به آواز میخوانند. مشهورترین استاباتها، استابات پالِسترینا، پِرگُلِس ، هَیدن و رُسَینی است که در 1841 م. تصنیف شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس