اسْتاباتْ ماتِر دولوروسا (Stabat Mater Dolorosa)
ماتر دولوروسا، اثر روخیِر وان دِر وِیدِن
شعری لاتین که تاریخ پیدایش و سرایندۀ آن معلوم نیست، و اندوه مریم باکره پای صلیب را توصیف می کند. سرودن این شعر را به شخصیت های گوناگونی نسبت داده اند، ازجمله سن برنار اهل کلِروو، پاپ اینوکنتیوس سوم، و یاکوپونه دا تودی. در قرن ۱۴م این شعر به تدریج کاربرد نیایشی یافت و از ۱۷۲۷ به مثابۀ یکی از قسمت های دو ضیافت هفت اندوه حضرت مریم عذرا در تقویم کلیسای رُم گنجانده شد. این شعر در عبادت های جلوی شمایل مجالسِ تصلیب (تصاویر چهارده گانۀ تصلیب عیسی مسیح) نیز خوانده می شود. محبوبیت فراوان آن از تعداد آهنگ هایی که برایش ساخته اند پیداست. ژوسکن دِ پره در قرن ۱۵م و جووانّی دا پالسترینا در قرن ۱۶، تنظیم های پلی فونیک کلاسیکی روی آن انجام دادند. بعد از آن نیز آهنگ سازانی همچون جووانی پرگولزی، یوزف هایدن، جوآکّینو روسّینی، آنتونین دوورژاک و جوزپّه وردی آهنگ های برجسته ای بر این شعر ساختند.
ماتر دولوروسا، اثر روخیِر وان دِر وِیدِن
شعری لاتین که تاریخ پیدایش و سرایندۀ آن معلوم نیست، و اندوه مریم باکره پای صلیب را توصیف می کند. سرودن این شعر را به شخصیت های گوناگونی نسبت داده اند، ازجمله سن برنار اهل کلِروو، پاپ اینوکنتیوس سوم، و یاکوپونه دا تودی. در قرن ۱۴م این شعر به تدریج کاربرد نیایشی یافت و از ۱۷۲۷ به مثابۀ یکی از قسمت های دو ضیافت هفت اندوه حضرت مریم عذرا در تقویم کلیسای رُم گنجانده شد. این شعر در عبادت های جلوی شمایل مجالسِ تصلیب (تصاویر چهارده گانۀ تصلیب عیسی مسیح) نیز خوانده می شود. محبوبیت فراوان آن از تعداد آهنگ هایی که برایش ساخته اند پیداست. ژوسکن دِ پره در قرن ۱۵م و جووانّی دا پالسترینا در قرن ۱۶، تنظیم های پلی فونیک کلاسیکی روی آن انجام دادند. بعد از آن نیز آهنگ سازانی همچون جووانی پرگولزی، یوزف هایدن، جوآکّینو روسّینی، آنتونین دوورژاک و جوزپّه وردی آهنگ های برجسته ای بر این شعر ساختند.
wikijoo: استابات_ماتر_دولوروسا