استابات ماتر

اِستابات ماتِر یا اِستابات ماتِر دُلُرُسا ( به لاتین میانه Stabat Mater dolorosa - Stabat Mater به معنی مادر ایستاده به سوگ یا مادری اندوهناک ایستاده بود ) ، سرودی مسیحی متعلق به قرن سیزدهم، که رنج و ماتم مریم، مادر عیسی را در زمان مصلوب شدن به تصویر می کشد. «به سوگ ایستادن» به جای «نشستن» اشاره ای است به عظمت روح مادری که حتی از دست رفتن فرزندش، نمی تواند زانوانش را خم کند و به تسلیمش وادارد. [ ۱]
اِستابات ماتِر از ۱۷۲۷ میلادی تاکنون به عنوان بخشی از دعاهای کلیسای کاتولیک بر اساس ملودی آوازهای کلیسایی ساده خوانی خوانده می شود. سراینده شعر به درستی شناخته شده نیست و آن را به چند تن، از جمله یاکوپونه دا تودی و اینوسنت سوم نسبت داده اند. [ ۲] [ ۳] [ ۴] این شعر از سده چهاردهم میلادی به تدریج در دعاهای کلیسا وارد شد و در ۱۷۲۷ میلادی در کلیسای کاتولیک رسمیت یافت. [ ۵]
تنظیمهای چند صدایی کلاسیک
• ژوسکن د پره
• پالسترینا
آهنگ سازان
• الساندرو اسکارلاتی
• جواکینو روسینی
• آنتونیو ویوالدی
• ایزابل ری
• فرانسیس پولنک
• جیووانى باتیستا پرگلسى