استا و زند

لغت نامه دهخدا

استا و زند. [ اَ / اُ وُ زَ ]( اِخ ) اوستا و تفسیر آن. || غالباً بمعنی اوستا کتاب مذهبی ایرانیان باستان آید :
یکی هفته میخوانداستا و زند
همی گشت بر گرد آذر نژند.
فردوسی.
به استا و زند اندرون زردهشت
بگفتست و بنموده گرم و درشت.
فردوسی.
رجوع به اوستا و اوستاک و زند و ژند شود.

فرهنگ فارسی

۱ - اوستاوزند( تفسیر اوستا که در زمان ساسانیان به عمل آمد . ) ۲ - در نوشته های کهن البا به معنی اوستا بتنهایی بکار رفته است : [ یکی هفته می خواند استاوزند همی گشت بر گرد آذر نژند .] ( فردوسی )
اوستا و تفسیر آن

پیشنهاد کاربران

بپرس