استئوکلاست

دانشنامه عمومی

در پزشکی به یاخته های چندهسته ای که استخوان ها را جذب می کنند، یاخته های استخوان کاه[ ۱] یا استئوکلاست ( به انگلیسی: Osteoclast ) می گویند.
استئوکلاست ها با برداشتن پوستهٔ دارای مواد معدنی از روی بافت استخوانی و شکستن استخوان آلی عمل تخریب را انجام می دهند.
به صورت طبیعی تخریب استخوان توسط این یاخته ها به وسیله سلول های استخوان ساز ( osteoblast ) متوازن می شود در واقع خود سلول استئوکلاست فاقد گیرنده PTH در سطح خود بوده و به وسیله سایتوکین هایی که از استئوبلاست آزاد شده فعال می شوند. در افراد با اختلالات تخریب استخوان هم چون پوکی استخوان، یاخته های استخوان ساز از فعالیت و پیشرفت این یاخته ها عقب مانده و باعث کاهش تراکم استخوان ها می شوند.
استئوکلاست ها از مونوسیت های خون تولید می شوند. استئوکلاست ها مسئول تجزیه ماده زمینه استخوان در هنگام استخوان سازی هستند. نقش استئوکلاست ها دقیقاً برعکس نقش استئوبلاست هاست. به همین دلیل سلول های مخرب نامیده شده اند. استئوکلاست ها، ابتدا ماده زمینه ای بی شکل و سپس کلاژن را تجزیه می کنند. استئوکلاست ها معمولاً سلول های غول آسا با سیتوپلاسم وسیع اند و تعداد ۶ تا ۵۰ هسته دارند.
استئوکلاست های جوان تک هسته ای بوده و در هنگام فعالیت بازوفیلی هستند، در حالی که در هنگام استراحت اسیدوفیلی هستند. با وجود اسید فسفاتاز در استئوکلاست ها این سلول ها می توانند ماده زمینه ای را تجزیه کنند. به علاوه هنگامی که میزان کلسیم خون به علت عمل هورمون کلسی تونین مترشحه از تیرویید کاهش می یابد، استئوکلاست ها کلسیم را از استخوان گرفته و به جریان خون می فرستند. استئوکلاست ها نزدیک سطح استخوان از حفره ای از ماده استخوانی در حال تخریب قرار دارند. استئوکلاست ها تنها عوامل شناخته شدهٔ تخریب استخوانی هستند.
افزایش فعالیت این سلول ها در برخی بیماری ها مانند هایپرپاراتیروئیدی موجب تخریب استخوان می شود.
عکس استئوکلاست
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس