اسبهبذ
لغت نامه دهخدا
اسبهبذ. [ اِ ب َ ب ُ ] ( اِخ ) اسبهبد. کوره ای در طبرستان و شاید بنام بعض ملوک آن ناحیه نامیده شده باشد. ( معجم البلدان ): چون لشکرها جمع شد فرمان فرمود [ الجایتو ] که از چهار راه بگیلان درآیند والا ( کذا ) امیر چوپان را مقرر فرمود که از راه اردبیل بحدود سباده و اسبهبد و کسکر و آن نواحی درآید. ( ذیل جامع التواریخ رشیدی تألیف حافظ ابرو ص 11 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید