اسبذین

لغت نامه دهخدا

اسبذین. [ اَ ب َ ] ( اِخ ) نسبت ملوک عمان بحرین است. فارسی معرب و معنی آن پرستندگان اسب باشد. ( تاج العروس نقل از رشاطی ). رشاطی گمان برده که کلمه از اسب و دین مرکب است و این معنی را بکلمه داده است و من گمان می کنم اصل آن اسب بَد و بصورت جمع عربی اسب بدین شده و سپس یک با برای تخفیف حذف شده است. رجوع به اسبذیون و اسابذه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس