اسباطا

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
سبط (۱ بار)

«أَسْباط» جمع «سبط» (بر وزن ثبت و همچنین بر وزن سِفْت) در اصل، به معنای توسعه و گسترش چیزی به آسانی و راحتی است; سپس به فرزندان ـ مخصوصاً نوه ها ـ و شاخه های یک فامیل، «سبط و اسباط» گفته شده است. در اینجا منظور از «أَسْباط» همان تیره های بنی اسرائیل است که هر کدام از یکی از فرزندان یعقوب(علیه السلام) منشعب شده بودند.

پیشنهاد کاربران