اسب عصاری

( ( دوندگی بدون پیشرفت. ) )
اسب هایی بودن که سنگ دستگاه های عصاره گیری رو در زمان قدیم میچرخاندن، که در عین راه رفتن بسیار ، به جایی نمیرسیدند.