اسب خود را دوانیدن

اسب خود را دوانیدن ؛ به تاخت و تاز آوردن اسب مرکوب را. به دو داشتن اسب را :
اسب خود را یاوه داند وز ستیز
می دواند اسب خود را راه تیز.
مولوی.