اساییدن

لغت نامه دهخدا

( آساییدن ) آساییدن. [ دَ ] ( مص ) آرام یافتن. بازایستادن از کار.

( آساییدن ) ( مصدر ) ( آسایید آساید خواهد آسایید بیاسا ( ی ) آساینده آساییده ) آسودن
آرام یافتن

آسودن: آسای یافتن، آرام گرفتن، آرمیدن، دست ازکارکشیدن وراحت کردن، بازایستادن ازحرکت

( آساییدن ) (دَ ) (مص ل . ) آسودن .

( آساییدن ) "

آرام گرفتن

آرامش پیدا کردن

تسکین یافتن

استراحت کردن ( آ )