پس از واقعه کربلا، عبیدالله بن زیاد سر بریدهٔ حسین بن علی را به زحر بن قیس داد و به شام فرستاد و بدنبال آنها زین العابدین را زیر غل جامعه قرار داده و دست به گردن بسته و اهل بیتش را بر شتران برهنه سوار کرده روانه کرد. [ ۱] و به روایتی، پس از آنکه عبیدالله بن زیاد سر حسین را به شام فرستاد فرمان داد زنان و کودکان را مهیای سفر به شام کرده و دستور ویژه ای راجع به سجاد داد مبنی بر اینکه روی غلی که بر گردن او بود غل دیگری قرار دادند و سپس همه را به دنبال سرهای کشته شدگان همراه با محفر بن ثعلبه عائذی و شمر بن ذی الجوشن روانه نمود کاروان زنان و اطفال همه جا طی طریق نموده تا به جماعتی که حامل سرهای کشته شدگان بودند ملحق شدند. [ ۲]
روزی که لشکر ابن زیاد از کوفه بیرون آمدند منزل اول شهر قادسیه بود که از آن اهل بیت حسین را عبور دادند. پس از آن منازل طی شده به ترتیب عبارتند از: ۱. شهرتکریت، ۲. منزل کحیله، ۳. منزل جهنیه، ۴. منزل موصل، ۵. منزل نصیبین، ۶. شهر حلب، ۷. شهر سرمدین، ۸. منزل حرّان، ۹. منزل اندرین، ۱۰. معرة النعمان، ۱۱. شیزر، ۱۲. قلعه کفر طاب، ۱۳. سیبور، ۱۴. منزل حماة، ۱۵. شهر حمص، ۱۶. شهربعلبک، ۱۷. صومعه راهب، ۱۸. شهر عسقلان. پس از این منازل اسرا به شهر شام رسیدند. [ ۳]
سرها و اسرا وارد شام شدند سر حسین را بر رمح بلندی زده بودند و خولی آن رمح را می کشید و به آواز بلند می گفت: «منم آن کسی که دشمنان یزید را کشتم و به خون آغشتم» ام کلثوم با چشم گریان گفت: «ای دشمن خدا فخر می کنی به کشتن کسی که جبرئیل گهواره جنبان او بوده و میکائیل ذکر خواب گوینده و اسرافیل بدوش کشنده و اسمش در عرش خدا نوشته جدش خاتم الانبیاء بوده و مادرش فاطمه زهراء است و پدرش قاتل مشرکین است». سرهای جوانان اهل بیت هیجده سر بود، بعد از سر حسین سر علی اکبر را آوردند پس از او سر عباس بن علی بر نیزه بود و حامل آن سر قشعم جعفی بود بعد از او سر عون بود نیزه دار سنان بن انس نخعی بود همین نحو سرها را پشت سر هم وارد می کردند. پشت سرها اسیران وارد شدند پیشاپیش آنها زین العابدین بود. [ ۴]
پس از آنکه سپاه یزید اسراء را به شهر شام وارد کردند، کثرت جمعیت و ازدحام تماشاچیان بقدری بود که راه نمی دادند سرها و اسراء را سریع حرکت دهند. هر چه خواستند اسراء را از دروازه ساعات داخل کنند انبوه جمعیت مانع شد و این امر ممکن نگردید لذا بالاجبار ایشان را از دروازه نودِر وارد کردند، ظهر بود که آن ها را به مسجد جامع شهر رساندند و از آنجا به طرف دارالاماره یزید انتقال دادند. [ ۵] مقدار سه ساعت آن ها را در دارالاماره نگاهداشتند و به همین جهت آنجا را باب الساعات نامیدند. آن روز اهل بیت را به مجلس یزید وارد نکرده اند بلکه ایشان را در خرابه ای اسکان دادند و روز بعد آنها را به مجلس یزید وارد کردند. علامه مجلسی می نویسد: «حلبی از حضرت جعفر صادق روایت می کند چون زین العابدین را با اهل بیتش به شام بردند اسراء به یکدیگر می گفتند ما را بدین منزل ویرانه جای داده اند که خانه بر سر ما فرود آید، پاسبانان که رفت وآمد به آن خانه می کردند به یکدیگر می گفتند: اینها از سقف شکسته می ترسند مبادا بر سرشان خراب شود و خبر ندارند که فردا چون به حضور امیر رسند حکم به قتل ایشان می نماید. » آن شب را اسرا در آن خرابه به سر بردند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروزی که لشکر ابن زیاد از کوفه بیرون آمدند منزل اول شهر قادسیه بود که از آن اهل بیت حسین را عبور دادند. پس از آن منازل طی شده به ترتیب عبارتند از: ۱. شهرتکریت، ۲. منزل کحیله، ۳. منزل جهنیه، ۴. منزل موصل، ۵. منزل نصیبین، ۶. شهر حلب، ۷. شهر سرمدین، ۸. منزل حرّان، ۹. منزل اندرین، ۱۰. معرة النعمان، ۱۱. شیزر، ۱۲. قلعه کفر طاب، ۱۳. سیبور، ۱۴. منزل حماة، ۱۵. شهر حمص، ۱۶. شهربعلبک، ۱۷. صومعه راهب، ۱۸. شهر عسقلان. پس از این منازل اسرا به شهر شام رسیدند. [ ۳]
سرها و اسرا وارد شام شدند سر حسین را بر رمح بلندی زده بودند و خولی آن رمح را می کشید و به آواز بلند می گفت: «منم آن کسی که دشمنان یزید را کشتم و به خون آغشتم» ام کلثوم با چشم گریان گفت: «ای دشمن خدا فخر می کنی به کشتن کسی که جبرئیل گهواره جنبان او بوده و میکائیل ذکر خواب گوینده و اسرافیل بدوش کشنده و اسمش در عرش خدا نوشته جدش خاتم الانبیاء بوده و مادرش فاطمه زهراء است و پدرش قاتل مشرکین است». سرهای جوانان اهل بیت هیجده سر بود، بعد از سر حسین سر علی اکبر را آوردند پس از او سر عباس بن علی بر نیزه بود و حامل آن سر قشعم جعفی بود بعد از او سر عون بود نیزه دار سنان بن انس نخعی بود همین نحو سرها را پشت سر هم وارد می کردند. پشت سرها اسیران وارد شدند پیشاپیش آنها زین العابدین بود. [ ۴]
پس از آنکه سپاه یزید اسراء را به شهر شام وارد کردند، کثرت جمعیت و ازدحام تماشاچیان بقدری بود که راه نمی دادند سرها و اسراء را سریع حرکت دهند. هر چه خواستند اسراء را از دروازه ساعات داخل کنند انبوه جمعیت مانع شد و این امر ممکن نگردید لذا بالاجبار ایشان را از دروازه نودِر وارد کردند، ظهر بود که آن ها را به مسجد جامع شهر رساندند و از آنجا به طرف دارالاماره یزید انتقال دادند. [ ۵] مقدار سه ساعت آن ها را در دارالاماره نگاهداشتند و به همین جهت آنجا را باب الساعات نامیدند. آن روز اهل بیت را به مجلس یزید وارد نکرده اند بلکه ایشان را در خرابه ای اسکان دادند و روز بعد آنها را به مجلس یزید وارد کردند. علامه مجلسی می نویسد: «حلبی از حضرت جعفر صادق روایت می کند چون زین العابدین را با اهل بیتش به شام بردند اسراء به یکدیگر می گفتند ما را بدین منزل ویرانه جای داده اند که خانه بر سر ما فرود آید، پاسبانان که رفت وآمد به آن خانه می کردند به یکدیگر می گفتند: اینها از سقف شکسته می ترسند مبادا بر سرشان خراب شود و خبر ندارند که فردا چون به حضور امیر رسند حکم به قتل ایشان می نماید. » آن شب را اسرا در آن خرابه به سر بردند. [ ۶]
wiki: اسارت در شام