( اسابذة ) اسابذة. [ اَب ِ ذَ ] ( اِخ ) نام قومی از فرس. ( اقرب الموارد ). قومی از ایرانیان. گروهی از مجوس فارس. واحد آن : اسبذی. ( منتهی الارب ). جماعتی از ایرانیان زرتشتی بین النهرین که آنانرا اسبذیین نیز میگویند و سلیحوران قلعه مشقر بودند و منذربن سادی یکی از صحابه رسول از آنان است. و ظاهراً کلمه جمع عربی اسبذ ( اسپ بد ) باشد.
