چه اسائت ز من آمد که بدین تشنه دلی
بسوی مشرب احسان شدنم نگذارند.
خاقانی.
|| گمان بد بردن به کسی. ( تاج المصادر بیهقی ): اساءة ظن. || تباه کردن چیزیرا. ( منتهی الارب ).اساءه
لغت نامه دهخدا
چه اسائت ز من آمد که بدین تشنه دلی
بسوی مشرب احسان شدنم نگذارند.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید