اس تی اس - ۵۱ - ال، بیست و پنجمین مأموریت فضاپیمای چلنجر متعلق به ناسا بود که در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶ از مجتمع پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی در فلوریدا پرتاب شد. در این مأموریت برای اولین بار در تاریخ مأموریت های شاتل های فضایی، یکی از خدمه یعنی کریستا مک اولیف غیرنظامی و یک معلم مدرسه بود. این مأموریت با انفجار شاتل چلنجر در ثانیه هفتادوسوم پس از پرتاب، به فاجعه ای مبدل شد که منجر به کشته شدن تمام سرنشین های آن گردید. کمیته راجرز علت این فاجعه را خرابی یکی از واشرهای درزگیری در یکی از موشک های پیشران جامد∗ دانستند.
دهمین مأموریت شاتل چلنجر، اس تی اس - ۵۱ - ال، گسترش ماهواره ردیابی و تقویت داده∗ ، حمل اولین ابزار شاتل برای نجوم ( SPARTAN - 203 ) برای آزمایش دنباله دار هالی، اجرای چندین درس برای پروژه معلم در فضا و نیز پیشبرد برنامه دانش آموزی شاتل∗ بود. این پرواز، اولین مأموریت مدارگرد سرنشین دار آمریکایی بود که تلفات جانی در پی داشت. همچنین اولین مأموریت فضاپیماهای آمریکایی بود که پس از پرتاب و پیش از رسیدن به فضا شکست خورد. چنین شکستی اولین بار برای سایوز ۱۸آ شوروی رخ داد که دو خدمه آن نجات پیدا کردند. مأموریت جورج جارویس∗ برای پرواز اس تی اس - ۶۱ - سی برنامه ریزی شده بود که پیش از پرواز با سناتور بیل نلسون جابجا شد. [ ۲]
در ثانیه هفتادوسوم پس از پرتاب، خرابی یکی از ابزارها به از دست رفتن جان خدمه و انفجار شاتل منجر شد. کمیته راجرز دلیل این حادثه را خرابی واشر اصلی و پشتیبان موشک پیشران جامد سمت راست شاتل چلنجر اعلام کرد. خرابی این درزگیری ها باعث ایجاد شعله ای شد که سرایت کردن آتش به پیشران و سپس باعث چرخیدن پیشران حول مفصل اتصال شد. سپس استوانه پیشران بر تانک خارجی اثر گذاشته و باعث خرابی ساختاری مخزن خارجی شاتل فضایی که ساختار اصلی انبار سوخت را تشکیل می دهد شد. آتشی سریع آزاد شد و سپس ساختار اصلی انبارهای سوخت، پیشران ها و مدارگرد به علت فشار نیروهای آیرودینامیک از هم گسیخته شدند. نحوه پرتاب مورد تأیید قرار گرفت به غیر از این که بیشتر قسمت ها از جمله موشک های پیشران باید در دمای بالای ۴۰ درجه فارنهایت به کار گرفته شوند که دمای محیط در زمان پرتاب ۲۶ درجه فارنهایت بوده است. [ ۴] شواهد نشان دهنده فعال شدن دستی تعدادی از تجهیزات اضطراری هوایی ( PEAPها ) به دست فضانوردان است که این یعنی نیروهای اعمال شده بر کابین فضانوردان در جریان جدایی مدارگرد، کشنده نبوده یا این که حداقل سه تن از فضانوردان تا اندکی پس از جدایی کابین زنده بوده و به قدر کافی هوشیار بوده اند که بتوانند اقداماتی اضطراری را انجام دهند. مرکز کنترل هیوستون اعلام کرد که فضاپیما پس از انفجار و برخورد با آب در ناحیه ای از ۲۸٫۶۴ درجه شمالی تا ۸۰٫۲۸ درجه غربی پخش شده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدهمین مأموریت شاتل چلنجر، اس تی اس - ۵۱ - ال، گسترش ماهواره ردیابی و تقویت داده∗ ، حمل اولین ابزار شاتل برای نجوم ( SPARTAN - 203 ) برای آزمایش دنباله دار هالی، اجرای چندین درس برای پروژه معلم در فضا و نیز پیشبرد برنامه دانش آموزی شاتل∗ بود. این پرواز، اولین مأموریت مدارگرد سرنشین دار آمریکایی بود که تلفات جانی در پی داشت. همچنین اولین مأموریت فضاپیماهای آمریکایی بود که پس از پرتاب و پیش از رسیدن به فضا شکست خورد. چنین شکستی اولین بار برای سایوز ۱۸آ شوروی رخ داد که دو خدمه آن نجات پیدا کردند. مأموریت جورج جارویس∗ برای پرواز اس تی اس - ۶۱ - سی برنامه ریزی شده بود که پیش از پرواز با سناتور بیل نلسون جابجا شد. [ ۲]
در ثانیه هفتادوسوم پس از پرتاب، خرابی یکی از ابزارها به از دست رفتن جان خدمه و انفجار شاتل منجر شد. کمیته راجرز دلیل این حادثه را خرابی واشر اصلی و پشتیبان موشک پیشران جامد سمت راست شاتل چلنجر اعلام کرد. خرابی این درزگیری ها باعث ایجاد شعله ای شد که سرایت کردن آتش به پیشران و سپس باعث چرخیدن پیشران حول مفصل اتصال شد. سپس استوانه پیشران بر تانک خارجی اثر گذاشته و باعث خرابی ساختاری مخزن خارجی شاتل فضایی که ساختار اصلی انبار سوخت را تشکیل می دهد شد. آتشی سریع آزاد شد و سپس ساختار اصلی انبارهای سوخت، پیشران ها و مدارگرد به علت فشار نیروهای آیرودینامیک از هم گسیخته شدند. نحوه پرتاب مورد تأیید قرار گرفت به غیر از این که بیشتر قسمت ها از جمله موشک های پیشران باید در دمای بالای ۴۰ درجه فارنهایت به کار گرفته شوند که دمای محیط در زمان پرتاب ۲۶ درجه فارنهایت بوده است. [ ۴] شواهد نشان دهنده فعال شدن دستی تعدادی از تجهیزات اضطراری هوایی ( PEAPها ) به دست فضانوردان است که این یعنی نیروهای اعمال شده بر کابین فضانوردان در جریان جدایی مدارگرد، کشنده نبوده یا این که حداقل سه تن از فضانوردان تا اندکی پس از جدایی کابین زنده بوده و به قدر کافی هوشیار بوده اند که بتوانند اقداماتی اضطراری را انجام دهند. مرکز کنترل هیوستون اعلام کرد که فضاپیما پس از انفجار و برخورد با آب در ناحیه ای از ۲۸٫۶۴ درجه شمالی تا ۸۰٫۲۸ درجه غربی پخش شده است. [ ۵]
wiki: اس تی اس ۵۱ ال