اس اچ ای ۳

اس اچ ای۳ ( الگوریتم امن درهم ساز ۳ ) آخرین عضو خانواده الگوریتم امن درهم ساز است که توسط مؤسسه ملی فناوری و استانداردها در ۵ اوت ۲۰۱۵ منتشر شد. [ ۳] [ ۴] ساختار داخلی اس اچ ای۳ با ساختار اس اچ ای - ۱ و اس اچ ای - ۲ که بیشتر شبیه ام دی۵ می باشند تفاوت دارد، اگرچه عضوی از همان سری استانداردها محسوب می شود.
اس اچ ای۳ یک زیر مجموعه از خانواده بدوی گسترده تر رمزنگاری Keccak ( /ˈkɛtʃæk, - ɑːk/ ) است، [ ۵] [ ۶] که توسط گیدو برتونی، جوان دیمِن، مایکل پیترز و ژیل وان آش طراحی شده و بر روی RadioGatún بنا شده اند. نویسندگان Keccak کاربردهای اضافی برای این تابع ارائه داده اند، که البته هنوز توسط NIST استاندارد نشده اند، از جمله رمز دنباله ای، یک سیستم رمزگذاری تأیید هویت، یک برنامه درهم ساز «درختی» برای درهم سازی سریعتر بر روی برخی معماری های خاص، [ ۷] [ ۸] و رمزهای AEAD کیاک ( Keyak ) و کِتجه ( Ketje ) . [ ۹] [ ۱۰]
Keccak مبتنی بر یک رویکرد جدید به نام ساخت اسفنجی است. [ ۱۱] ساخت اسفنجی مبتنی بر یک تابع تصادفی گسترده تصادفی یا جایگشت تصادفی است و این امکان را می دهد که هر مقدار از داده وارد شود ( "جذب" در اصطلاحات اسفنجی ) ، و هر مقدار از داده بیرون انداخته شود ( "فشردن" ) ، در حالی که با توجه به همه ورودی های قبلی به عنوان یک تابع نیمه تصادفی عمل می کند. این منجر به انعطاف پذیری زیادی می شود.
NIST در حال حاضر برنامه ای برای برداشت اس اچ ای۲ یا حذف آن از استاندارد اصلاح شده ایمن درهم سازی ندارد. هدف از اس اچ ای۳ این است که می تواند در برنامه های فعلی در صورت لزوم مستقیماً جایگزین اس اچ ای۲ شود و استحکام ابزار کلی الگوریتم درهم ساز NIST را به طرز قابل توجهی بهبود بخشد. [ ۱۲]
سازندگان الگوریتم های Keccak و توابع اس اچ ای۳ پیشنهاد می کنند از تابع سریعتر KangarooTwelve با پارامترهای تنظیم شده و حالت درهم سازی درختی جدید بدون سربار اضافی، برای پیام های با اندازه کوچک استفاده کنند.
الگوریتم Keccak اثری از گیدو برتونی، جوان دیمِن ( که وی همچنین رمزنگاری Rijndael را با همکاری وینسنت رجمن طراحی کرده ) ، مایکل پیترز، و ژیل وان آش می باشد. این الگوریتم مبتنی بر طرح های درهم سازی قبلی PANAMA و RadioGatún است. PANAMA در سال ۱۹۹۸ توسط دیمِن و کریگ کلَپ طراحی شده است. RadioGatún، جانشین PANAMA، توسط پیترز، دیمِن و وان آش طراحی شد و در کارگاه NIST Hash در سال ۲۰۰۶ ارائه شد. [ ۱۳] کد منبع اجرای مرجع از طریق چشم پوشی CC0 به حوزه عمومی اختصاص داده شده است. [ ۱۴]