اس ان ۱۹۸۷ای

اس ان ۱۹۸۷ای ( به انگلیسی: SN 1987A ) آخرین ابرنواختری بود که توسط بشر با چشم غیر مسلح رصد شد. یان شلتون، اخترشناسی که در رصدخانه لاس کامپاناس کار می کرد، این ابرنواختر را در سال ۱۹۸۷ در ابر ماژلانی بزرگ کشف کرد.
سه و نیم سال پس از انفجار اس ان ۱۹۸۷ای؛ اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ هابل؛ تصاویر جدیدی از این ابرنواختر را به دست آوردند. تصاویر نشان می دهند که حلقه ای از گاز در حال تابیدن دور ستاره منفجر شده است.
بعد از اینکه تلسکوپ هابل در سال ۱۹۹۴ تعمیر شد، اس ان ۱۹۸۷ای دوباره مشاهده شد و این بار در اطراف آن سه حلقه نورانی دیده شد. این حلقه ها اثری از هیدروژن غنی شده اتمسفر بیرونی هستند که حدود ۲۰٬۰۰۰ سال قبل توسط بادهای ستاره ای از ستاره اجدادی؛ وقتی که یک ابرغول قرمز بوده، خارج شده است. این گاز منتشر شده به شکل یک ساعت شنی است؛ چون در سرتاسر خط استوای آن انتشار گاز مسدود شده است.
اس ان۱۹۸۷اِی یکی از شناخته شده ترین اجرام در آسمان نیمکره جنوبی است که موضوع مطالعات زیادی بوده است. زمانی که این ستاره در سال ۱۹۸۷ منفجر شد نزدیکترین و درخشان ترین ابرنواَختر در آسمان بعد از تقریباً ۴۰۰ سال بود. «اس ان۱۹۸۷اِی» در فاصله ۱۷۰ هزار سال نوری در ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد. [ ۱]