اس ان ۱۸۵ یا ابرنواختر ۱۸۵ ( به انگلیسی: SN 185 ) یک رویداد ستاره شناسی گذرا بود که به احتمال در دسامبر سال ۱۸۵ میلادی ( نیمه آذر ) به شکل یک ابرنواختر دیده شد. این انفجار در راستای آلفا قنطورس، بین صورت های فلکی پرگار و قنطورس اتفاق افتاد و به درخشندگی احتمالی از قدر ظاهری ۶ - تا ۸ - رسید. گمان می رود اس ان ۱۸۵ کهن ترین ابرنواختری باشد که تا به حال ثبت شده است و اخترشناسان چینی برای نخستین بار از آن به عنوان «ستارهٔ میهمان» در کتاب تاریخ هان متاخر نام برده اند و به توصیفش پرداخته اند. [ ۱] این ابرنواختر دستکم برای هشت ماه در آسمان شب دیده می شد.
سالنمای اختربینی کتاب تاریخ متأخر هان - که به وقایع تاریخی سال های ۲۵ تا ۲۲۰ میلادی می پردازد - توضیح می دهد که چطور اخترشناسان در سال دوم سلطنت امپراتور لینگ هان دوران ژانگ پینگ، این ابرنواختر را کشف کردند. ترجمهٔ این بخش از سالنما این چنین است:
«در سال دوم دوران سلطنت ژانگ پینگ، ماه دهم، در یک روزگوئی های ( هفتم دسامبر ۱۸۵ میلادی ) یک ستارهٔ میهمان درون دروازهٔ جنوبی ( نانمن، یک صورتواره چینی نزدیک آلفا قنطورس ) ظاهر شد. به نظر می رسید به بزرگی نیم یان باشد. در رنگ های مختلف سوسو می زد و بعد کوچک شد تا سرانجام در ماه ششم از سال هو ( هو - نیان ۲۴ ژوئیه تا ۲۳ آگوست ۱۸۷ یا بنابر تفسیری دیگر از ۵ ژوئیه تا ۲ آگوست ۱۸۶ ) ناپدید شد»[ ۲]
به جز این، ممکن است بتوان ردپایی از این ابرنواختر را در ادبیات کهن رومی نیز پیدا کرد. [ ۳] اگرچه در این مورد بحث هایی میان تاریخ دان ها وجود دارد، اما هیچکدام از این متون تاریخی نیز اطلاعاتی بیشتر از کتاب تاریخ متأخر هان در این باره به دست نمی دهند.
برای مدت های طولانی شناسایی این «ستارهٔ میهمان» به عنوان یک ابرنواختر محل مجادله بوده است. برخی تفاسیر دیگر از این متون چینی، آن را توصیف یک دنباله دار یا ظهور همزمان یک ابرنواختر با دنباله دار سوئیفت - تاتل دانسته اند. [ ۴] [ ۵] بررسی دقیق دنباله دارهای نزدیک به آن زمان و این نکته که اخترشناسان چینی هیچ اشاره ای به حرکت این جسم نکرده اند، دنباله دار بودن آن را نامحتمل می کند. [ ۶] از این رو به نظر می رسد که ابرنواختر ۱۸۵ قدیمی ترین ابرنواختر ثبت شده در تاریخ باشد.
در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ میلادی ( میانه های دههٔ ۱۳۳۰ خورشیدی ) سحابی گسیلشیآرسی دبلیو ۸۶ در فاصلهٔ ۹۱۰۰ سال نوری کشف شد. خیلی زود این سحابی به ستاره میهمان سال ۱۸۵ مرتبط شد. [ ۷] مطالعات بعدی نشان داد که آرسی دبلیو ۸۶ واقعاً بازمانده یک ابرنواختر است. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسالنمای اختربینی کتاب تاریخ متأخر هان - که به وقایع تاریخی سال های ۲۵ تا ۲۲۰ میلادی می پردازد - توضیح می دهد که چطور اخترشناسان در سال دوم سلطنت امپراتور لینگ هان دوران ژانگ پینگ، این ابرنواختر را کشف کردند. ترجمهٔ این بخش از سالنما این چنین است:
«در سال دوم دوران سلطنت ژانگ پینگ، ماه دهم، در یک روزگوئی های ( هفتم دسامبر ۱۸۵ میلادی ) یک ستارهٔ میهمان درون دروازهٔ جنوبی ( نانمن، یک صورتواره چینی نزدیک آلفا قنطورس ) ظاهر شد. به نظر می رسید به بزرگی نیم یان باشد. در رنگ های مختلف سوسو می زد و بعد کوچک شد تا سرانجام در ماه ششم از سال هو ( هو - نیان ۲۴ ژوئیه تا ۲۳ آگوست ۱۸۷ یا بنابر تفسیری دیگر از ۵ ژوئیه تا ۲ آگوست ۱۸۶ ) ناپدید شد»[ ۲]
به جز این، ممکن است بتوان ردپایی از این ابرنواختر را در ادبیات کهن رومی نیز پیدا کرد. [ ۳] اگرچه در این مورد بحث هایی میان تاریخ دان ها وجود دارد، اما هیچکدام از این متون تاریخی نیز اطلاعاتی بیشتر از کتاب تاریخ متأخر هان در این باره به دست نمی دهند.
برای مدت های طولانی شناسایی این «ستارهٔ میهمان» به عنوان یک ابرنواختر محل مجادله بوده است. برخی تفاسیر دیگر از این متون چینی، آن را توصیف یک دنباله دار یا ظهور همزمان یک ابرنواختر با دنباله دار سوئیفت - تاتل دانسته اند. [ ۴] [ ۵] بررسی دقیق دنباله دارهای نزدیک به آن زمان و این نکته که اخترشناسان چینی هیچ اشاره ای به حرکت این جسم نکرده اند، دنباله دار بودن آن را نامحتمل می کند. [ ۶] از این رو به نظر می رسد که ابرنواختر ۱۸۵ قدیمی ترین ابرنواختر ثبت شده در تاریخ باشد.
در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ میلادی ( میانه های دههٔ ۱۳۳۰ خورشیدی ) سحابی گسیلشیآرسی دبلیو ۸۶ در فاصلهٔ ۹۱۰۰ سال نوری کشف شد. خیلی زود این سحابی به ستاره میهمان سال ۱۸۵ مرتبط شد. [ ۷] مطالعات بعدی نشان داد که آرسی دبلیو ۸۶ واقعاً بازمانده یک ابرنواختر است. [ ۸]
wiki: اس ان ۱۸۵