ازینونت. [ اَ ن َ وَ ] ( اوستایی ، ص ) مسلح و در اوستاصفت طهمورث است و همین کلمه است که در نوشته های پهلوی ( ( زیناوند ) ) شده است. ( فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 266 ح ).
