ازیل

لغت نامه دهخدا

ازیل. [ اَ ی َ ] ( ع ص ) آنکه میان هر دو ران وی دوری بود. ( منتهی الارب ). آنکه رانهایش از یکدیگر دور بود. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ فارسی

آنکه میان هر دو ران وی دوری بود

پیشنهاد کاربران

بپرس