ازوران

لغت نامه دهخدا

ازوران. [ اَ وَ] ( اِخ ) ( بصیغه تثنیه ازور بمعنی مائل ) اَزْوَرَین. روضةالازورین نام باغی است. مزاحم العقیلی راست :
فلیت لیالینا بطخفة فاللوی
رجعن و ایّاماً قصاراً بمأسل
فان تُؤثری بالودّ مولاک لااءَقُل ْ
أسأت و ان تستبدلی اتبدّل
عذاری لم یأکلن بطّیخ قریة
و لم یتجنّین َ العرار بثهلل
لهن علی الریّان فی کل صیفة
فماضم میث الازورین فصلصل
خیام اذا خب السّفا نصبت له
دعائم تُعلی بالثّمام المُظَلّل.
( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس