ازهد

لغت نامه دهخدا

ازهد. [اَ هََ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از زهد. زاهدتر. پارساتر. || خوددارتر. بی بهره تر: ازهد الناس فی العالم اهله و جیرانه .

زاهدتر، پارساتر
( صفت ) زاهدتر پارساتر.

(اَ هَ ) [ ع . ] (ص تف . ) پارساتر.

زاهدتر، پارساتر.

زاهدتر، پرهیزگارتر و. . .