ازنیک

تاریخ چینی کاری در ایزنیک را می توان از آثار چینی کاری که تاریخ آنها مشخص است را بوضوح دریافت . قدیمی ترین چینی های عثمانی که مناره مسجد یشیل ( سبز ) را که در سالهای 91 - 1378 ساخته شده را تزیین نموده از نظر تکنیک و دکور ، علاوه بر اینکه فرهنگ سلجوقی را تداوم بخشید ، از نظر رنگ غنی تر از آنها می باشد . این چینی ها که نام خود را به این مسجد داده است از نظر تنوع و غنای رنگهای سبز و فیروزه ای بسیار جالب است. طبق اسناد تاریخی ، چینی های استفاده شده در بنا های استانبول در ایزنیک ساخته شده است.
مرکز سرامیکهایی که به نامهای Rodos و گروه شام - میلت مشهور است ، شهر ایزنیک است . سیاح اولیا چلبی که در قرن 17 به ایزنیک آمده بود وجود بیش از 300 کوره چینی پزی را ثبت کرده است . در چینی های ایزنیک نقش گلهایی مانند لاله ، سنبل ، انار و وش مورد استفاده قرار گرفته است . همچنین علاوه بر نقش انسان تصویر حیواناتی از قبیل پرنده ، ماهی ، خرگوش و سگ و نیز کشتی نیز دیده میشود . رنگهای آبی ، فیروزه ای ، سبز و قرمز بیشترین رنگهای مورد استفاده است.
تاریخ :
در تپه های واقع در نزدیکی شهر ، آثار تمدن متعلق به 2500 سال پیش از میلاد دیده میشود. در قرن هفتم پیش از میلاد و پیش از مهاجرت اقوام تراک ، مرکز سکونتی که در این محل ساخته شده بود ( هلیکاره ) Helikare نام داشت . در سکه های ضرب شده نام Khrysea Polis ( شهر زرین ) خوانده میشود. این شهر که در سال 316 پیش از میلاد از سوی ژنرال آنتیگونوس Antıgonos فرمانده امپراتور مقدونیه اسکندر بازسازی شده و نام Antigonela را بخود گرفته است . در جنگی که پس از مرگ اسکندر بین Antigonos و ژنرال Lysimakhos در گرفت و منجر به پیروزی Lysimakhos گردید به نام Anti Patros و همسرش Nıkaia نامگذاری شده است. این شهر که در سال 293 پیش از میلاد تحت حاکمیت پادشاهی Bithynia قرار گرفته بود با نامهای معماری مهمی تزیین یافته است . Nikaia که برای مدتی پایتخت Bithynia شده بود پس از مدتی بعنوان یکی از مراکز سکونت روم در آمد .
Nikaia با تلاش یکی از حواریون Biyhynia به نام پتروس با مسیحیت آشنا میشود . در دوران امپراتوری Constantinus اول ممنوعیت های مربوط به مسیحیت برداشته می شود. در آغاز فصل تابستان سال 325 ، Nikaia شاهد واقعه ای که برای مسیحیت بسیار مهم بود می شود و Konsul اول در کاخ Senatus تشکیل می گردد . در این جلسه که امپراتور Constantinus نیز در آن حضور داشت 2 موضوع مهم مورد بحث و بررسی قرار میگیرد . طبق نظریه Arius که از دانشمندان دینی اسکندریه بود " حضرت عیسی فقط یک انسان بود و از خداوند زاده نشده است ". این نظریه که در مدت کوتاهی طرفداران بسیاری پیدا کرد موجب مخالفت اسقف ها قرار گرفت . نظریه " حضرت عیسی پسر خدا است " که امروز نیز در دنیای مسیحیت از آن دفاع میکنند پس از بخشهای فراوان مورد قبول واقع شده است . متنی20ماده ای که پس از این جلسه قبول گردید بنام اعیاد مسیحیت و قوانین Nikaia مشهور شده است. Konsul هفتم در سال 787 در ایا صوفیه ایزنیک تشکیل گردید . در این جلسه که به ریاست ملکه İrene برگزار گردید ممنوعیت های مربوط به عکس و مجسمه برداشته شد.
ایزنیک همچنین پایتخت سلجوقیان و بیزانس نیز بوده است . ایزنیک که در سال 1331 از سوی ارتشهای عثمانی به تصرف در آمده بود همراه با دوره عثمانی جان تازه ای گرفت . ایزنیک تحت حاکمیت عثمانی مرکز هنر ، تجارت و فرهنگ شد. افراد مشهور بسیاری در مدرسه اورهان قاضی تدریس کردند . صوفیان مشهور همچون داوود قبصری ، ابوفاضل موسی ، عبدالله رومی اشرف اوغلو در این شهر زندگی کردند و آثار بسیاری از خود بر جای گذاشتند . اولین مسجد ، مدرسه و عمارت دوره عثمانی در ایزنیک ساخته شده است. در قرون 14 ، 15 و 16 ایزنیک مرکز هنر گردید و چینی و سرامیک های مشهور جهان در این شهر تولید و ساخته شده است . ایزنیک با نقشه مسکونی شهری مدل توری باقیمانده از عصر Hellenisti ، و با آثار تاریخی باقیمانده از دوران روم ، بیزانس و عثمانی ، هنوز هم بافت تاریخی خود را حفظ کرده است. آب و هوا : ایزنیک دارای آب و هوای یک شهر بندری است . زمستانهای ایزنیک معمولا" بسیار بارانی و تابستانها نیز بدون اینکه سبب خشکسالی شود بارانی است.
ا
گور سنگ و بنا های تاریخی تومولوس ( Tumulus ) :
تخته سنگ بربر :
در دامنه یک تپه واقع در شرق ایزنیک می باشد و از یک تخته سنگ بسیار بزرگ تشکیل و به شکل یک اتاق است . در زمینه آن نیز گورهایی دیده میشود. این اثر متعلق به قرن دوم پیش از میلاد بوده و یکی از آثار بسیار مهم دوره Hellenisti در ایزنیک میباشد بنظر می رسد که این تخته سنگ غول پیکر به Prusias دوم پادشاه Bithynia است.
بشتاش ( Obelisk ) :
این گور که در بین باغات شمال شهر واقع گردیده بروی جاده روم قدیم قرار دارد . نام دیگر بشتاش ، نیشانتاشی و دیکیلی تاش می باشد. از کتیبه ای که به زبان یونانی نوشته شده مشخص می گردد که به قرن یکم و C. Cassius Philiscus تعلق دارد . در روی سنگ ششم بالای این اثر مجسمه ای شبیه مجسمه یک عقاب و یا Nike خدای پیروزی قرار دارد . در یک سمت این اثر نیز مجسمه Philisius از آثار باقیمانده شناسایی شده است . ارتفاع این اثر 12 متر است .
Hypoge :
یک گور زیرزمینی بی نظیر که در منطقه هسپکلی شهرستان البیلی واقع شده و بنظر می رسد که در قرون 5 - 4 ساخته شده است . سقف و دیوارهای آن با چینی های رنگ مخصوص دوران اولیه مسیحیت پوشیده شده است . در این اتاق 3 گور وجود دارد.
چهار تپه :
در داخل گورستان شهرداری البیلی قرار دارد. وجود 2 گور در Tumulus تثبیت شده است . گور اول در کنار جاده و . . .

او را موسس کلیسای ارمنستان می دانند و آثار زیادی را در زمینه مسیحیت و مذاهب زمان خود به رشته تحریر درآورد.
او کتابی را در خلال سالهای ۴۴۱ تا ۴۴۹ میلادی بنام "به خدا" نوشت و در آن کتاب که چهاربخش بود به بازنویسی و نقد ادیان و عقاید دیگر پرداخت. نخستین فصل آن کتاب به چیستی شیطان پرداخت. فصل دوم به مذهب پارسیان که همان مزدیسنا بود اختصاص داشت. در فصل بعدی به نقد آثار فلاسفه یونان پرداخت و فصل نهایی کتاب را به آرا مرقیون اختصاص داد. کتاب مورد نظر نخستین بار در قرن هجدهم در ازمیر منتشر شد.
منبع [ویرایش]
مشارکت کنندگان ویکی پدیا"Yeznik of Kolb" ویکی پدیای انگلیسی. بازیابی در بیستم فوریه ۲۰۱۱
رده های صفحه: ارمنستان مسیحیت نویسندگان اهل ارمنستان نویسندگان مسیحی
قس ارمنی
Եզնիկ Կողբացի ( մոտ 380, գ. Կողբ – 450 ) ՝ հայ փիլիսոփա, թարգմանիչ, հասարակական–եկեղացական գործիչ։ Մեսրոպ Մաշտոցի աշակերտներից։ Մասնակցել է Աստվածաշունչի և այլ երկերի թարգմանությանը։ Եզնիկի մասին հիշատակում են Կորյունը, Եղիշեն, Մովսես Խորենացին։ Եզնիկ Կողբացու աշխատություններից պահպանվել են «Եղծ աղանդոց»–ը՝ հայ փիլիսոփայության կարևոր սկզբնաղբյուրներից մեկը, և «Վասն Աստուծոյ» երկը։
Եզնիկ Կողբացին հայ փիլիսոփայության մեջ զարկ է տվել պատրիստիկական–ջատագովական ուղղությանը։ Հիմնականում հետաքրքրվել է գոյաբանական հարցերով, մշակել մոնիստական փիլիսոփայական, աստվածաբանական ուսմունք։ Ըստ նրա, միակ և իրական սուբստանցը Աստվածն է՝ մշտնջենական, ոչնչով չպայմանավորված, բայց ամեն ինչի պատճառ հանդիսացող էակը։ Այս դիրքերից նա սուր պայքար է մղել քրիստոնեական գաղափարախոսությունը հակադրող փիլիսոփայական և կրոնա–աղանդավորական ուսմունքների դեմ, հերքել է հեթանոսական աշխարհայացքը, անտիկ փիլիսոփաների ուսմունքները և հատկապես պարսից զրվանականությունը։ Աղանդների հերքման և քրիստոնեության փիլիսոփայական հիմնավորման առնչությամբ Եզնիկ Կողբացին արտահայտվում է նաև անտիկ փիլիսոփայական ուսմունքների՝ հունական պոլիթեիզմի, ստորկյան պանթեիզմի, էպիկուրյան աթեիզմի դեմ, քննադատում զգայական աշխարհի առաջացման մասին Պլատոնի ուսմունքը։ Ռացիոնալիզմի դիրքերից նա ժխտում է սնահավատությունը, ճակատագրապաշտությունը, աստղագուշակությունը, հեթանոսությունից հավատալիքները։ Ըստ նրա աշխարհը ճանաչվում է զգայության ու բանականության միջոցով։ Զգայությամբ մարդն ընկալում է նյութական աշխարհը, բանականությամբ սահմանում է այն և որոշում իր գործողությունները, վարվելակերպը։ Հետևաբար, բանականությունը, զգայության համեմատությամբ ճանաչողության բարձր ձև է։ Սակայն, զգայությունից և բանականությունից բացի, մարդուն հատուկ է նաև բնազդը։ Մտածելու ունակությունը կորցնելու դեպքում մարդը բացառապես գործում է բնազդով։ Եզնիկ Կողբացին պաշտպանել է չորս տարրի ուսմունքը. ըստ նրա, բնությունը կազմված է աստծու ստեղծած չորս տարրերից՝ կրակից, օդից, ջրից և հողից։ Գիտության պատմության համար կարևոր նշանակություն ունեն Եզնիկ Կողբացու արտահայտած մտքերը բնագիտության ( ֆիզիկայի, բժշկության և կենսաբանության ) մասին։
[խմբագրել]Արտաքին հղումներ
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են՝
Եզնիկ Կողբացիին
Եզնիկ Կողբացի - Եղծ Աղանդոց ներբեռնել էլ. գիրքը ՀամաՀայկական Էլ. գրադարանից
Եզնիկ Կողբացի - «Վասն Աստուծոյ» - TITUSնախագիծ
Կատեգորիաներ: ՀայերՀայ փիլիսոփաներՀայ մատենագիրներ
قس انگلیسی
Eznik, or Yeznik Koghbatsi ( Armenian: Եզնիկ Կողբացի Eznik Kołbacʿi ) , was an Armenian Christian writer of the fifth century.
Contents [show]
[edit]Biography
He was born at Koghb, in the province of Tayk, a tributary valley of the Chorokh, in Northern Armenia. He was a pupil of Isaac, the catholicos Isaac the Great of Armenia or Isaac of Seleucia, and of Saint Mesrop. At their request he went first to Edessa, then to Constantinople to perfect himself in the various sciences and to collect or copy Syriac and Greek manuscripts of the Bible, and the writings of the Fathers of the Church. He returned to Armenia after the First Council of Ephesus ( 431 ) .
He is probably identical with Eznik, Bishop of Bagrevand, who took part in the Synod of Artashat in 449.
[edit]Works
In addition to his labours in connection with the new version of the Bible and various translations, he composed several works, the principal of which is his remarkable treatise "Against the Sects" or "On God". It was written between 441 and 449, and contains four books or chapters. In the first, against the heathens, Eznik combats the eternity of matter and the substantial existence of evil. In the second he refutes the chief doctrines of Parseeism. The third is directed against the Greek philosophers ( Pythagoreans, Platonists, Peripatetics, Stoics and Epicureans ) , taking his arguments from the Bible rather than from reason. The fourth book is an exposition and refutation of Marcionism.
In the work Eznik displays much acumen and an extensive erudition. He was evidently as familiar with Per . . .