ازندن

لغت نامه دهخدا

( آزندن ) آزندن. [ زَ دَ ] ( مص ) آزَنْدیدن. آزَنیدن. دوختن بسوزن. کوفتن ( ؟ ) :
عصیب و گرده برون کن تو زود و بر هم کوب
جگر بیازن و آکنج را بسامان کن.
کسائی.

فرهنگ عمید

( آزندن ) = آجیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس