آزمون کشش. آزمون کشش یکی از آزمون های مخرب است که نمونه تحت نیروی کششی تک بعدی تا نقطه شکست قرار می گیرد و این درحالیست که ازدیاد طول نیز به صورت همزمان با نیروی اعمالی ( بار اعمالی ) ثبت می شود. نتایج حاصل از آزمون به طور معمول برای انتخاب یک ماده به منظور کنترل کیفیت و پیش بینی اینکه چگونه یک ماده تحت انواع دیگری از نیروها واکنش نشان می دهد به کار می رود. منحنی تنش - کرنش مهندسی بر اساس مقادیر نیرو اعمالی - ازدیاد طول رسم می شود لذا خروجی آزمون یک منحنی تنش/کرنش می باشد که نشان دهنده رفتار ماده تحت کشش است. داده های بدست آمده در این آزمون برای تعیین خواص مکانیکی ماده استفاده می شود و کمیت ها زیر بدست می آیند:
تنش تسلیم: تنشی که در آن تغییر فرم پلاستیک یا تسلیم شدن اتفاق می افتد.
استحکام کششی یا استحکام نهایی کشش : ( UTS ) ماکزیمم تنش کششی است که نمونه تحمل می کند و نسبت نیروی ( بار ) ماکزیمم به سطح مقطع اولیه نمونه تعریف می شود.
داکتیلیتی یا میزان قابلیت تغییر فرم پلاستیک: داکتیلیتی معمولاً تغییر طول است که کرنش شکست یا درصد افزایش طول و کاهش سطح مقطع تعریف می شود
مدول الاستیسیته یا مدول یانگ: شیب بخش خطی منحنی تنش - کرنش مدول الاستیسیته می باشد. این پارامتر معیاری برای سفتی ماده است که همان مقاومت در برابر تغییر فرم می باشد
چقرمگی: میزان توانایی جذب انرژی ماده تا مرحله شکست می باشد و آن را برابر با سطح زیر منحنی تنش - کرنش می دانند.
آزمون کشش تک محوری برای تعیین خواص مواد همسانگرد به کار می رود و برای مواد ناهمسانگرد مانند کامپوزیتها از آزمون دو محوری استفاده می شود.
شایع ترین آزمایش تست کشش، در هواپیما بر روی ورقه های کامپوزیتی ساده است.
تست های کشش به دلایل مختلف انجام می شود. نتایج آزمایشها کششی در انتخاب مواد برای برنامه های کاربردی مهندسی استفاده می شود. خواص کششی اغلب در مشخصهٔ مواد، برای اطمینان از کیفیت قرار خواهد داشت. خواص کششی اغلب در هنگام توسعه مواد و فرآیندهای جدید اندازه گیری می شوند تا مواد و فرآیندهای مختلف مقایسه شوند. در نهایت، خواص کششی اغلب برای پیش بینی رفتار یک ماده تحت انواع نیرو غیر از کشش یکسان استفاده می شود.
استحکام مواد اغلب نگرانی اصلی است، استحکام مدنظر ممکن است از لحاظ تنش لازم برای ایجاد تغییر قابل توجه شکل پلاستیک یا حداکثر استرس که ماده می تواند در مقابل آن مقاومت کند اندازه گیری شود. این اندازه گیری ها با دقت کافی ( در قالب عوامل ایمنی ) ، در طراحی مهندسی مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین تمایل به انعطاف پذیری مواد، که چقدر می توان شکل آن را قبل از شکستگی تغییر داد محاسبه می شود. به ندرت شکل پذیری به طور مستقیم در طراحی گنجانیده شده است ولی درعوض، در مشخصها مواد برای اطمینان از کیفیت و سختی قرار داده شده است. خواص الاستیک هم ممکن است مورد توجه باشد، اما برای اندازه گیری این خواص در آزمایش کششی از تکنیک های خاصی استفاده می شود و برای اندازه گیری دقیق تر می توان از طریق تکنیک های اولتراسونیک انجام داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتنش تسلیم: تنشی که در آن تغییر فرم پلاستیک یا تسلیم شدن اتفاق می افتد.
استحکام کششی یا استحکام نهایی کشش : ( UTS ) ماکزیمم تنش کششی است که نمونه تحمل می کند و نسبت نیروی ( بار ) ماکزیمم به سطح مقطع اولیه نمونه تعریف می شود.
داکتیلیتی یا میزان قابلیت تغییر فرم پلاستیک: داکتیلیتی معمولاً تغییر طول است که کرنش شکست یا درصد افزایش طول و کاهش سطح مقطع تعریف می شود
مدول الاستیسیته یا مدول یانگ: شیب بخش خطی منحنی تنش - کرنش مدول الاستیسیته می باشد. این پارامتر معیاری برای سفتی ماده است که همان مقاومت در برابر تغییر فرم می باشد
چقرمگی: میزان توانایی جذب انرژی ماده تا مرحله شکست می باشد و آن را برابر با سطح زیر منحنی تنش - کرنش می دانند.
آزمون کشش تک محوری برای تعیین خواص مواد همسانگرد به کار می رود و برای مواد ناهمسانگرد مانند کامپوزیتها از آزمون دو محوری استفاده می شود.
شایع ترین آزمایش تست کشش، در هواپیما بر روی ورقه های کامپوزیتی ساده است.
تست های کشش به دلایل مختلف انجام می شود. نتایج آزمایشها کششی در انتخاب مواد برای برنامه های کاربردی مهندسی استفاده می شود. خواص کششی اغلب در مشخصهٔ مواد، برای اطمینان از کیفیت قرار خواهد داشت. خواص کششی اغلب در هنگام توسعه مواد و فرآیندهای جدید اندازه گیری می شوند تا مواد و فرآیندهای مختلف مقایسه شوند. در نهایت، خواص کششی اغلب برای پیش بینی رفتار یک ماده تحت انواع نیرو غیر از کشش یکسان استفاده می شود.
استحکام مواد اغلب نگرانی اصلی است، استحکام مدنظر ممکن است از لحاظ تنش لازم برای ایجاد تغییر قابل توجه شکل پلاستیک یا حداکثر استرس که ماده می تواند در مقابل آن مقاومت کند اندازه گیری شود. این اندازه گیری ها با دقت کافی ( در قالب عوامل ایمنی ) ، در طراحی مهندسی مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین تمایل به انعطاف پذیری مواد، که چقدر می توان شکل آن را قبل از شکستگی تغییر داد محاسبه می شود. به ندرت شکل پذیری به طور مستقیم در طراحی گنجانیده شده است ولی درعوض، در مشخصها مواد برای اطمینان از کیفیت و سختی قرار داده شده است. خواص الاستیک هم ممکن است مورد توجه باشد، اما برای اندازه گیری این خواص در آزمایش کششی از تکنیک های خاصی استفاده می شود و برای اندازه گیری دقیق تر می توان از طریق تکنیک های اولتراسونیک انجام داد.
wiki: آزمون کشش