آزمون روانی. آزمون روانی ( به انگلیسی: psychological test ) ابزار اندازه گیری عینی معیار شده ای است که برای ارزیابی یک خصوصیت یا مجموعه ای از خصوصیات مانند هوش، شخصیت، خلاقیت، استعداد یا علایق به کار می رود. [ ۱]
یکی از نمونه های ابزار اندازه گیری که به منظور ارزیابی استعداها طراحی شد مجموعه ای از آزمونهای مرتبط به هم است که به آزمونهای تشخیص استعداد موسوم است. این آزمونها در مقوله هایی مانند استدلال کلامی، توانایی عددی، استدلال انتزاعی و غیره نمره گذاری شده اند. نتایج این آزمونها در مواقعی که به مشاوره شغلی نیاز است مفید خواهد بود. مدارس، شرکت ها ی بزرگ و نیروهای مسلح اغلب از این آزمونها سود می برند. [ ۱]
سایر نمونه های آزمونها ی روانی عبارت اند از شخصیت سنج چند وجهی مینه سوتا ( ام. ام. پی. آی ) ، آزمون لکه های جوهر رورشاخ، مقیاس درونی - بیرونی راتر، مقیاس هوشی استانفورد - بینه، آزمون اندریافت موضوع ( تی اِ تی ) ، و مقیاس هوشی وکسلر برای بزرگسالان ( دبلیو. اِ. آی. اس ) .
کاربرد این آزمونها ی روانی از لحاظ اخلاقی مایه بحث ها ی بسیاری شده است. مثلاً ام. ام. پی آی گاهی در بخش کارگزینی موسسات برای اتخاذ تصمیم هایی به کار رفته است. با در نظر گرفتن این واقعیت که ام. ام. پی. آی در اصل برای کاربرد در روانپزشکی طرح ریزی شده است و معمولاً برای مشخص کردن اختلالات روانی به کار می رود شاید به کاربرد آن در موقعیتهای غیر درمانی درست نباشد. شاید کسی که هرگز در رفتارش نشانی از اختلال روانی دیده نمی شود صرفاً بر اساس نتیجه آزمون از سوی مافوقهایش "پارانویایی" یا اسکیزوفرن تشخیص داده شود. از سوی دیگر اگر افراد صالح آزمونهای روانی را به کار برند نتایج چنین آزمونهایی را می توان در راه های مفید بسیاری به کار بست.
در آزمونهای روانی دو مسئله مطرح است:یکی پایایی و دیگری اعتبار. بعضی از آزمونها از لحاظ پایایی و اعتبار یا یکی از این دو خصوصیت مهم در حد پایینی هستند و چنین آزمونهایی تقریباً بی فایده اند. [ ۱]
ارزیابی، آزمون گیری و تشخیص می تواند بر گسترهٔ زندگی فرد تغییرات زیادی ایجاد کند. آن ها می توانند تأثیرات شگرفی بر استخدام، توقیف، اعتبار و شهرت، بستری غیر ارادی و پیش بینی زندان داشته باشد. ملاحظات پیش رو برای شناسایی چالش های اخلاقی و کمک به مطمئن ساختن تشخیص، آزمون گیری و ارزیابی تا حد ممکن برای هم متخصصین و هم مراجعان، معتبر و مفید هستند. . [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیکی از نمونه های ابزار اندازه گیری که به منظور ارزیابی استعداها طراحی شد مجموعه ای از آزمونهای مرتبط به هم است که به آزمونهای تشخیص استعداد موسوم است. این آزمونها در مقوله هایی مانند استدلال کلامی، توانایی عددی، استدلال انتزاعی و غیره نمره گذاری شده اند. نتایج این آزمونها در مواقعی که به مشاوره شغلی نیاز است مفید خواهد بود. مدارس، شرکت ها ی بزرگ و نیروهای مسلح اغلب از این آزمونها سود می برند. [ ۱]
سایر نمونه های آزمونها ی روانی عبارت اند از شخصیت سنج چند وجهی مینه سوتا ( ام. ام. پی. آی ) ، آزمون لکه های جوهر رورشاخ، مقیاس درونی - بیرونی راتر، مقیاس هوشی استانفورد - بینه، آزمون اندریافت موضوع ( تی اِ تی ) ، و مقیاس هوشی وکسلر برای بزرگسالان ( دبلیو. اِ. آی. اس ) .
کاربرد این آزمونها ی روانی از لحاظ اخلاقی مایه بحث ها ی بسیاری شده است. مثلاً ام. ام. پی آی گاهی در بخش کارگزینی موسسات برای اتخاذ تصمیم هایی به کار رفته است. با در نظر گرفتن این واقعیت که ام. ام. پی. آی در اصل برای کاربرد در روانپزشکی طرح ریزی شده است و معمولاً برای مشخص کردن اختلالات روانی به کار می رود شاید به کاربرد آن در موقعیتهای غیر درمانی درست نباشد. شاید کسی که هرگز در رفتارش نشانی از اختلال روانی دیده نمی شود صرفاً بر اساس نتیجه آزمون از سوی مافوقهایش "پارانویایی" یا اسکیزوفرن تشخیص داده شود. از سوی دیگر اگر افراد صالح آزمونهای روانی را به کار برند نتایج چنین آزمونهایی را می توان در راه های مفید بسیاری به کار بست.
در آزمونهای روانی دو مسئله مطرح است:یکی پایایی و دیگری اعتبار. بعضی از آزمونها از لحاظ پایایی و اعتبار یا یکی از این دو خصوصیت مهم در حد پایینی هستند و چنین آزمونهایی تقریباً بی فایده اند. [ ۱]
ارزیابی، آزمون گیری و تشخیص می تواند بر گسترهٔ زندگی فرد تغییرات زیادی ایجاد کند. آن ها می توانند تأثیرات شگرفی بر استخدام، توقیف، اعتبار و شهرت، بستری غیر ارادی و پیش بینی زندان داشته باشد. ملاحظات پیش رو برای شناسایی چالش های اخلاقی و کمک به مطمئن ساختن تشخیص، آزمون گیری و ارزیابی تا حد ممکن برای هم متخصصین و هم مراجعان، معتبر و مفید هستند. . [ ۲]
wiki: آزمون روانی