ازمه

لغت نامه دهخدا

( آزمه ) آزمه. [ زِ م َ ] ( ع اِ ) آزِم. ناب. نیش ( دندان ). ج ، اَوازم.

ازمه. [ اَ زِم ْ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ زمام. مهارها : چون بندگان حضرت پادشاه عالم عادل مؤید مظفر منصور مالک ازمه انام.. ( گلستان ).

ازمه. [ اَ زِ م َ ] ( ع اِ ) رنج و سختی. || قحط. ( غیاث ).

مهارها، جمع زمام
( اسم ) جمع : زمام مهارها افسارها.
رنج و سختی قحط

(اَ زِ مِّ ) [ ع . ازمة ] (اِ. ) ج . زمام ، مهارها، افسارها.

= زمام

/ozma/ نوعی سبزی خوراکی – قازیاقی

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید