آزمایش فاصله سنجی لیزری قمری. آزمایش فاصله سنجی لیزری ماه ( به انگلیسی: Lunar Laser Ranging experiment ) آزمایشی در حال انجام است که سعی در اندازه گیری فاصله ی بین زمین و ماه با استفاده از حسگرهای لیزری دارد. پرتوی لیزر از زمین به سمت پس بازتابگرهای قرار گرفته بر روی ماه در هنگام برنامه فضایی آپولو نشانه می رود و زمان رفت و برگشت نور اندازه گرفته می شود. هنگام رسیدن نور به سطح ماه قطر باریکه ی لیزر حدود۶۵۰۰ متر است. [ ۱]
برخی از نتایج این آزمایش بلندمدت عبارتند از:
• ماه با حرکتی مارپیچی به دور زمین، با آهنگ سالانه ۳۸ میلی متر در حال دور شدن از زمین است. [ ۱] [ ۲] این مقدار آهنگ دور شدن را به طور غیرعادی زیاد توصیف کرده اند. [ ۲]
• احتمالاً ماه دارای هسته ای مایع با شعاعی به طول تقریباً ۲۰ درصد شعاع خود ماه است. [ ۳]
• اصل هم ارزی قوی با معیاری بسیار دقیق در این آزمایش صحیح است. [ ۴] [ ۵]
• نیروی گرانش بسیار پایدار است: بیشینه حد تغییر ثابت گرانش در طی این آزمایش از ۱۹۶۹، به میزان کمتر از ۱ قسمت در ۱۱۱۰ تعیین شده است. [ ۳]
• نظریه نسبیت عام شکل مدار ماه را با دقت این آزمایش ها به درستی پیش بینی می کند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرخی از نتایج این آزمایش بلندمدت عبارتند از:
• ماه با حرکتی مارپیچی به دور زمین، با آهنگ سالانه ۳۸ میلی متر در حال دور شدن از زمین است. [ ۱] [ ۲] این مقدار آهنگ دور شدن را به طور غیرعادی زیاد توصیف کرده اند. [ ۲]
• احتمالاً ماه دارای هسته ای مایع با شعاعی به طول تقریباً ۲۰ درصد شعاع خود ماه است. [ ۳]
• اصل هم ارزی قوی با معیاری بسیار دقیق در این آزمایش صحیح است. [ ۴] [ ۵]
• نیروی گرانش بسیار پایدار است: بیشینه حد تغییر ثابت گرانش در طی این آزمایش از ۱۹۶۹، به میزان کمتر از ۱ قسمت در ۱۱۱۰ تعیین شده است. [ ۳]
• نظریه نسبیت عام شکل مدار ماه را با دقت این آزمایش ها به درستی پیش بینی می کند. [ ۳]