ازمایش ایوری

آزمایش ایوری. آزمایش ایوری - مک لود - مک کارتی ( به انگلیسی: Avery–MacLeod–McCarty experiment ) ، آزمایشی است که در آن ایوری و همکاران بعد از تجربه ها و کشفیات، دریافتند که در سلول چهار ماده آلی اصلی وجود دارد:
• پروتئین ها
• کربوهیدرات ها
• لیپیدها
• اسید نوکلئیک ها
که فقط یکی از آن ها می تواند عامل ترانسفورماسیون در باکتری استرپتوکوکوس نومونیا باشد.
این چهار مادهٔ آلی، هر کدام آنزیم تخریب کنندهٔ مخصوص به خود را دارند که به ترتیب عبارتند از:
• پروتئاز
• کربوهیدراتاز ( کربوهیدراز )
• لیپاز
• نوکلئاز
با افزودن به ترتیبِ هر یک از این آنزیم ها به عصاره استخراج شده از باکتری های کشته شده کپسول دار، به ترتیب پروتئین، کربوهیدرات، لیپید و نوکلئیک اسید تجزیه می شوند؛ از آنجا که عامل ترانسفورماسیون فقط یکی از این مواد است، طبیعتاً بایست با از بین رفتن آن ماده، ترانسفورماسیون ( انتقال صفات ) هم متوقف شود.
در آن زمان تصور اغلب دانشمندان بر این بود که پروتئین ها ماده وراثتی و عامل ترانسفورماسیون هستند؛ ایوری ابتدا با افزودن آنزیم تخریب کننده پروتئین ( پروتئاز ) ، تمام پروتئین ها را از بین برد، سپس باقیمانده محلول را به محیط کشت باکتری ها اضافه و مشاهده کرد ترانسفورماسیون و فرایند انتقال صفت انجام می شود، پس نتیجه گرفت پروتئین نمی تواند عامل ترانسفورماسیون باشد.
در آزمایش دیگری عصاره استخراج شده را سانتریفوژ کرد و مواد به صورت لایه به لایه در ظرف درآمدند ( یک لایه پروتئین ها، لایه های دیگر هم نوکلئیک اسیدها، لیپیدها و کربوهیدرات ها ) ؛ هر یک از لایه ها را به تنهایی به محیط کشت باکتری افزود؛ ترانسفورماسیون فقط زمانی انجام شد که لایه حاوی DNA به محیط کشت باکتری ها افزوده شده بود؛ الغرض بدین روش مشخص گردید عامل انتقال صفات نوکلئیک اسیدها هستند.
عده ای پذیرفتار نشدند و ایوری به جهت تحکیم حرفش آزمایش دیگری را ترتیب داد.
در آزمایش دیگری هر یک از آنزیم های تخریب کننده مذکور را به تنهایی به یک ظرف از چهار ظرف حاوی عصاره باکتری های کشته شده کپسول دار افزود؛ ترانسفورماسیون فقط در محیطی انجام نشد که ظرف حاوی نوکلئاز ( آنزیم تخریب کننده نوکلئیک اسیدها ) را به آن افزوده بودند. [ ۱]
بدین ترتیب مشخص شد که عامل ترانسفورماسیون نوکلئیک اسید ( DNA ) است. اما او هم هنوز به نحوه انتقال مادهٔ وراثتی پی نبرد.