ازغچ. [ اَ غ ِ ] ( اِ ) اَزْغِج. گیاهی است که بر درخت پیچد و آنرا بعربی عشقه خوانند.( برهان ). پیچک. ازغنج. ( رشیدی ). فرغند : نهال قد من از عشق زرد شد آری درخت خشک شود چون بر او تند ازغچ.درویش سقا.
