ازغند
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
ازغند با نام تاریخی شهر سبز روستایی از توابع شهرستان مه ولات در استان خراسان رضوی، ایران است. تابعیت این روستا بارها توسط تربت حیدریه و کاشمر متناسب با قدرت حاکمانش، دست به دست شده اما امروزه بخشی از شهرستان مه ولات است و این روستا در دهستان ازغند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱٬۲۸۰ نفر بوده است. [ ۱]
لغت ازغند در زبان پهلوی به معنای شهر بزرگ و سبز است. دربارهٔ «ازغند» و به تبع آن شکلِ نوشتاری آن ( ازغند، ازقند ) روایت ها و استدلال های گوناگونی مطرح است. که در اینجا به دو مورد اشاره می شود: برخی واژهٔ ازغند را برگرفته از لغت «آذوقه بند» می دانند چرا که دشت ازغند به حاصلخیزی و پرآبی مشهور است و ازغند را انبار غلّه و آذوقهٔ منطقه دانسته اند. این تعبیر چندان پایه و اعتبار لغوی ندارد. برخی دیگر از جمله آیت الله محمدصادق سعیدی معتقدند: در حقیقت ازغند، «اُزقند» است، چرا که «اُز» به معنی سبز و خرم و «قند» به معنی شهر و آبادی مانند «سمرقند» ( «سمر» یعنی افسانه و قند یعنی شهر پس سمرقند به معنی «شهر افسانه ای» ) پس ازغند یا اُزغند به معنای «شهر یا آبادی سبز و خرم» می باشد. جالب اینکه این تعبیر با آنچه که بین اهالی و از پیشینیان سینه به سینه منتقل شده همخوانی دارد زیرا گذشتگان نام قدیمی ازغند را «شهر سبز» می دانند. [ ۲]
این روستا یکی از روستاهای ترشیز، ولایت پشت بوده است.
• آرامگاه خواجه عبدالرشید
• ارگ ازغند
• مسجد بالا
• کوه های بقرقی
• مسجد جامع ازغند :مسجد جامع ازغند مربوط به دوره ایلخانی و ایوان مسجد جامع این روستای ثبت میراث فرهنگی کشور است. هرچند گمان می رود این مسجد مربوط به کنشتی از زرتشتیان باشد که پس از اسلام و حملهٔ اعراب به دلیل ترس از تخریب توسط اعراب به مسجد تغییر کاربری داده شده است.
آثار به جای مانده همچون گورهای زردشتیان موسوم به «قبرستان گبرها» و «سرو» بسیار کهنسال بر سر راهِ ورودی، تاریخ روستا را به پیش از اسلام می برند. اگر پیش تر آییم به آثاری از دوران سلجوقیان قلعه های اسماعیلیه که بر بالای کوه صعب العبور موسوم به «باغ قلعه» برخواهیم خورد. دور تا دور قلعه یعنی پشت دیوار بارو، خندقی حفر شده که در مواقع اضطراری آن را آبگیری می کردند تا دشمن نتواند حمله کند. خندق و بارو، هنوز به خیابان اصلی ازغند که از میدان اصلی درب قلعه به سمت شمال یعنی قبرستان بالا می باشد، مردم ته خندق می گویند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلغت ازغند در زبان پهلوی به معنای شهر بزرگ و سبز است. دربارهٔ «ازغند» و به تبع آن شکلِ نوشتاری آن ( ازغند، ازقند ) روایت ها و استدلال های گوناگونی مطرح است. که در اینجا به دو مورد اشاره می شود: برخی واژهٔ ازغند را برگرفته از لغت «آذوقه بند» می دانند چرا که دشت ازغند به حاصلخیزی و پرآبی مشهور است و ازغند را انبار غلّه و آذوقهٔ منطقه دانسته اند. این تعبیر چندان پایه و اعتبار لغوی ندارد. برخی دیگر از جمله آیت الله محمدصادق سعیدی معتقدند: در حقیقت ازغند، «اُزقند» است، چرا که «اُز» به معنی سبز و خرم و «قند» به معنی شهر و آبادی مانند «سمرقند» ( «سمر» یعنی افسانه و قند یعنی شهر پس سمرقند به معنی «شهر افسانه ای» ) پس ازغند یا اُزغند به معنای «شهر یا آبادی سبز و خرم» می باشد. جالب اینکه این تعبیر با آنچه که بین اهالی و از پیشینیان سینه به سینه منتقل شده همخوانی دارد زیرا گذشتگان نام قدیمی ازغند را «شهر سبز» می دانند. [ ۲]
این روستا یکی از روستاهای ترشیز، ولایت پشت بوده است.
• آرامگاه خواجه عبدالرشید
• ارگ ازغند
• مسجد بالا
• کوه های بقرقی
• مسجد جامع ازغند :مسجد جامع ازغند مربوط به دوره ایلخانی و ایوان مسجد جامع این روستای ثبت میراث فرهنگی کشور است. هرچند گمان می رود این مسجد مربوط به کنشتی از زرتشتیان باشد که پس از اسلام و حملهٔ اعراب به دلیل ترس از تخریب توسط اعراب به مسجد تغییر کاربری داده شده است.
آثار به جای مانده همچون گورهای زردشتیان موسوم به «قبرستان گبرها» و «سرو» بسیار کهنسال بر سر راهِ ورودی، تاریخ روستا را به پیش از اسلام می برند. اگر پیش تر آییم به آثاری از دوران سلجوقیان قلعه های اسماعیلیه که بر بالای کوه صعب العبور موسوم به «باغ قلعه» برخواهیم خورد. دور تا دور قلعه یعنی پشت دیوار بارو، خندقی حفر شده که در مواقع اضطراری آن را آبگیری می کردند تا دشمن نتواند حمله کند. خندق و بارو، هنوز به خیابان اصلی ازغند که از میدان اصلی درب قلعه به سمت شمال یعنی قبرستان بالا می باشد، مردم ته خندق می گویند.
wiki: ازغند
پیشنهاد کاربران
ازغند در سغدی با همین گویش به معنی پیک، فرستاده، سفیر می باشد.
ازغند مرکز دهستانی به همین نام که در شمال شهرستان مهولات خراسان رضوی واقع است. ازغند روستایی است کهن که هنوز آثاری از گورستان زردشتیان معروف به قبرستان گبرها در آن باقی است . در یکی از قله های شمال غربی
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
آن یکی از قلاع اسماعیلیان قرار داشته . پیرامون روستا حصاری در حدود 300 تا 400 سال پیش کشیده شده با 12 برج و یک دروازه با سنگی مدور به قطر 2 متر و ضخامت 40 سانتی متر که هنوز پابرجاست . در حال حاضر ( 1391 ) روستا جمعیتی حدود 1800 نفر دارد . ضمنا در سال گذشته ( 1390 ) به همت یکی از دوستداران ازغند ، به استناد تابوتی سنگی که آیاتی از قرآن و اشعاری که بر آن نوشته شده مشخص گردید در حقیقت این تابوت که سالهای متمادی در شمال روستا رها گردیده بود به یکی از نوادگان حضرت امام سجاد ( ع ) تعلق داشته و قرار است در آینده ای نزدیک در این محل ، بقعه و بارگاهی باشکوه احداث گردد .