محمدرضا پهلوی شاهزاده ایرانی و فوزیه شاهدخت مصری در سال ۱۳۱۷ با هم ازدواج کردند که این ازدواج در نهایت در سال ۱۳۲۷ ( پس از به سلطنت رسیدن محمدرضا پهلوی ) به طلاق انجامید.
در سال ۱۳۱۷ مسئله ازدواج محمدرضا پهلوی و فوزیه بنت فؤاد مطرح گردید. او زیبایی چشمگیری داشت که حتی نظر هالیوود را نیز به خود جلب کرده بود. خانواده اش ترکیبی از نژادهای مصری، آلبانیایی و فرانسوی بود . فوزیه و محمدرضا سه سال قبل ملاقاتی کاملاً تصادفی و بسیار کوتاه در سوئیس داشتند.
... [مشاهده متن کامل]
بزرگترین مشکل برای این ازدواج، اصل سی و هفتم متمم قانون اساسی ایران بود که بر اساس آن مادر ولیعهد الزاماً باید ایرانی تبار می بود. مجلس در اقدامی بی سابقه نه تنها به فوزیه تابعیت ایران داد، بلکه او را ایرانی تبار نامید.
مراسم خواستگاری بلافاصله توسط نمایندگان ویژه پیگیری شد و محمدرضا پهلوی برای اجرای مراسم عقد کنان به مصر رفت. عقد در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۱۷ در قاهره انجام شد. کاخ قبه برای اقامت او و همراهان در نظر گرفته شد. محمدرضا به همراه فوزیه، نازلی ( مادرزنش ) و هیئت همراه در فروردین ۱۳۱۸ به تهران بازگشت. اقامت کوتاه خانواده فوزیه در تهران موجب بروز چالشهایی با رضاشاه شد. پس از بازگشت به تهران و میهمانی رسمی در سفارت مصر با حضور رضاشاه، جشن عروسی با حضور سران و فرستادگان کشورهای خارجی برگزار شد.
پس از ازدواج، رابطه رضاشاه با عروسش بسیار خوب بود. به طوری که به جز در سفر، هیچگاه بدون حضور وی نهار خانوادگی نخورد. شمس پهلوی نیز زیاد مراعات فوزیه را می کرد؛ ولی رابطه اشرف پهلوی با عروس جدید چندان دوستانه نبود.
تمبر ازدواج محمدرضاشاه و ملکه فوزیه، تمبری است از نوع یادبود که به مناسبت ازدواج محمدرضاشاه و فوزیه پهلوی و در سال ۱۳۱۸ خورشیدی، در ۵ سری چاپ گردید. این تمبر توسط پست ایران منتشر گردید.
۹ سال پس از این وصلت روزنامه اطلاعات روز ۲۵ اسفند ۱۳۱۷ را «آئین عقد و کابین دو کوکب فروزنده شرق» خواند، بنابر دلایل گوناگون، از جمله اتهام هرزگی به فوزیه از سوی اشرف پهلوی و نبود پایبندی به پیوند زناشویی و ایراد اتهام خیانت از سوی دو طرف به یکدیگر، سرانجام جدایی این دو را رقم زد. فوزیه فؤاد که در سال ۱۳۲۴، همسر و دختر خود شهناز را ترک گفته و به مصر بازگشته بود، در سال ۱۳۲۷ با ارسال نامه ای به دربار، از مقام شهبانویی ایران کناره گرفت.
در سال ۱۳۱۷ مسئله ازدواج محمدرضا پهلوی و فوزیه بنت فؤاد مطرح گردید. او زیبایی چشمگیری داشت که حتی نظر هالیوود را نیز به خود جلب کرده بود. خانواده اش ترکیبی از نژادهای مصری، آلبانیایی و فرانسوی بود . فوزیه و محمدرضا سه سال قبل ملاقاتی کاملاً تصادفی و بسیار کوتاه در سوئیس داشتند.
... [مشاهده متن کامل]
بزرگترین مشکل برای این ازدواج، اصل سی و هفتم متمم قانون اساسی ایران بود که بر اساس آن مادر ولیعهد الزاماً باید ایرانی تبار می بود. مجلس در اقدامی بی سابقه نه تنها به فوزیه تابعیت ایران داد، بلکه او را ایرانی تبار نامید.
مراسم خواستگاری بلافاصله توسط نمایندگان ویژه پیگیری شد و محمدرضا پهلوی برای اجرای مراسم عقد کنان به مصر رفت. عقد در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۱۷ در قاهره انجام شد. کاخ قبه برای اقامت او و همراهان در نظر گرفته شد. محمدرضا به همراه فوزیه، نازلی ( مادرزنش ) و هیئت همراه در فروردین ۱۳۱۸ به تهران بازگشت. اقامت کوتاه خانواده فوزیه در تهران موجب بروز چالشهایی با رضاشاه شد. پس از بازگشت به تهران و میهمانی رسمی در سفارت مصر با حضور رضاشاه، جشن عروسی با حضور سران و فرستادگان کشورهای خارجی برگزار شد.
پس از ازدواج، رابطه رضاشاه با عروسش بسیار خوب بود. به طوری که به جز در سفر، هیچگاه بدون حضور وی نهار خانوادگی نخورد. شمس پهلوی نیز زیاد مراعات فوزیه را می کرد؛ ولی رابطه اشرف پهلوی با عروس جدید چندان دوستانه نبود.
تمبر ازدواج محمدرضاشاه و ملکه فوزیه، تمبری است از نوع یادبود که به مناسبت ازدواج محمدرضاشاه و فوزیه پهلوی و در سال ۱۳۱۸ خورشیدی، در ۵ سری چاپ گردید. این تمبر توسط پست ایران منتشر گردید.
۹ سال پس از این وصلت روزنامه اطلاعات روز ۲۵ اسفند ۱۳۱۷ را «آئین عقد و کابین دو کوکب فروزنده شرق» خواند، بنابر دلایل گوناگون، از جمله اتهام هرزگی به فوزیه از سوی اشرف پهلوی و نبود پایبندی به پیوند زناشویی و ایراد اتهام خیانت از سوی دو طرف به یکدیگر، سرانجام جدایی این دو را رقم زد. فوزیه فؤاد که در سال ۱۳۲۴، همسر و دختر خود شهناز را ترک گفته و به مصر بازگشته بود، در سال ۱۳۲۷ با ارسال نامه ای به دربار، از مقام شهبانویی ایران کناره گرفت.
