ازدار
لغت نامه دهخدا
ازدار. [ اِ ] ( ع مص ) بازگردانیدن. ( منتهی الارب ). اِصدار.
ازدار. [ اَ ] ( اِ مرکب ) نامی است که در لاهیجان بدرخت آزاد دهند و نامی است که در علی آباد - حاجیلر به ( ( زلگووا ( پلانیرا ) کرناتا ) ) میدهند و نامهای دیگر آن در آستارا نیل ، و در گردنه چناران آقچه آغاچ است و چوب آن نهایت قابل انحنا است و در رشت چانچو از آن کنند. رجوع به ازاد شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) آزاد
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید