تبعیض و نسل کشی مردم هزاره از زمان حکومت امیر عبدالرحمن با قتل عام بیش از ۶۰ درصد هزاره ها در افغانستان آغاز شده است.
مردمان هزاره مدت ها مورد آزار و کشتار توسط گروه های شبه نظامی دولتی و غیردولتی بوده اند. هزاره ها عمدتاً از مناطق مرکزی افغانستان هستند که به نام هزارستان یا ( هزاره جات ) یاد می شود. جوامع بزرگ و قابل توجهی از آنان در کویته پاکستان، مشهد ایران، کشورهای اروپایی و استرالیا به عنوان بخشی از هزاره های مقیم خارج زندگی می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
در طول سلطنت عبدالرحمن ( ۱۸۸۰–۱۹۰۱ ) ، میلیون ها هزاره کشته، اخراج و آواره شدند. سید عسکر موسوی، نویسنده معاصر هزاره، مدعی است که بیش از نیمی از جمعیت هزارستان کشته یا به مناطق همجوار بلوچستان در هند بریتانیا و مشهد در ایران آواره و متواری شده اند. این امر باعث شد که پشتون ها و گروه های دیگر بخش هایی از هزاره جات را اشغال کنند. این مردم قربانی قتل عام های طالبان و القاعده نیز هستند.
در دوران پس از طالبان، شرایط برای هزاره ها در افغانستان کمی بهبود یافته است. با این حال، هزاره هایی که در ولایات جنوبی افغانستان زندگی می کنند، همچنان با تبعیض غیررسمی از سوی پشتون ها مواجه هستند. علاوه بر این، هزاره ها در افغانستان هنوز در معرض حملات طالبان قرار دارند. حملهٔ در سال ۲۰۱۸ در مالستان در مرکز افغانستان به هدف کشتار این مردم انجام شد. در طول دهه ۲۰۰۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰، هزاره ها در بلوچستان پاکستان با حملات گروه های شبه نظامی مانند لشکر جهنگوی نیز مواجه شدند. در اواسط دهه ۲۰۱۰، وضعیت امنیتی هزاره ها در بلوچستان بهبود یافت. با این حال، بهبود حفاظتی که از قرار دادن دیوارها و ایست های بازرسی در اطراف شهر آنها حاصل شده است، زندگی آنها را نیز دشوار کرده است.
کشتار مردم هزاره به دستور عبدالرحمن نتیجه تهاجم چندباره وی، حاکم پشتون کابل، به هزاره جات، ناحیه مرکزی افغانستان که سرزمین خودمختار قوم هزاره بین سال های ۱۲۶۰ تا ۱۲۷۲ خورشیدی بود.
عبدالرحمن دستور قتل عام مردن هزاره را صادر کرد. پیش از قتل عام، ۶۰۰٬۰۰۰ خانوار هزاره در افغانستان زندگی می کردند. عبدالرحمن بیش از ۴۰۲٬۰۰۰ ( ۶۷٪ ) خانواده مردم هزاره را بین سال های ۱۸۹۳ تا ۱۹۰۰ میلادی قتل عام و از سرهای آنان کله منار درست کرد که این بزرگ ترین نسل کشی قرن نوزدهم به شمار می رود.
مردمان هزاره مدت ها مورد آزار و کشتار توسط گروه های شبه نظامی دولتی و غیردولتی بوده اند. هزاره ها عمدتاً از مناطق مرکزی افغانستان هستند که به نام هزارستان یا ( هزاره جات ) یاد می شود. جوامع بزرگ و قابل توجهی از آنان در کویته پاکستان، مشهد ایران، کشورهای اروپایی و استرالیا به عنوان بخشی از هزاره های مقیم خارج زندگی می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
در طول سلطنت عبدالرحمن ( ۱۸۸۰–۱۹۰۱ ) ، میلیون ها هزاره کشته، اخراج و آواره شدند. سید عسکر موسوی، نویسنده معاصر هزاره، مدعی است که بیش از نیمی از جمعیت هزارستان کشته یا به مناطق همجوار بلوچستان در هند بریتانیا و مشهد در ایران آواره و متواری شده اند. این امر باعث شد که پشتون ها و گروه های دیگر بخش هایی از هزاره جات را اشغال کنند. این مردم قربانی قتل عام های طالبان و القاعده نیز هستند.
در دوران پس از طالبان، شرایط برای هزاره ها در افغانستان کمی بهبود یافته است. با این حال، هزاره هایی که در ولایات جنوبی افغانستان زندگی می کنند، همچنان با تبعیض غیررسمی از سوی پشتون ها مواجه هستند. علاوه بر این، هزاره ها در افغانستان هنوز در معرض حملات طالبان قرار دارند. حملهٔ در سال ۲۰۱۸ در مالستان در مرکز افغانستان به هدف کشتار این مردم انجام شد. در طول دهه ۲۰۰۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰، هزاره ها در بلوچستان پاکستان با حملات گروه های شبه نظامی مانند لشکر جهنگوی نیز مواجه شدند. در اواسط دهه ۲۰۱۰، وضعیت امنیتی هزاره ها در بلوچستان بهبود یافت. با این حال، بهبود حفاظتی که از قرار دادن دیوارها و ایست های بازرسی در اطراف شهر آنها حاصل شده است، زندگی آنها را نیز دشوار کرده است.
کشتار مردم هزاره به دستور عبدالرحمن نتیجه تهاجم چندباره وی، حاکم پشتون کابل، به هزاره جات، ناحیه مرکزی افغانستان که سرزمین خودمختار قوم هزاره بین سال های ۱۲۶۰ تا ۱۲۷۲ خورشیدی بود.
عبدالرحمن دستور قتل عام مردن هزاره را صادر کرد. پیش از قتل عام، ۶۰۰٬۰۰۰ خانوار هزاره در افغانستان زندگی می کردند. عبدالرحمن بیش از ۴۰۲٬۰۰۰ ( ۶۷٪ ) خانواده مردم هزاره را بین سال های ۱۸۹۳ تا ۱۹۰۰ میلادی قتل عام و از سرهای آنان کله منار درست کرد که این بزرگ ترین نسل کشی قرن نوزدهم به شمار می رود.
