ازار بستنگاه

لغت نامه دهخدا

ازاربستنگاه. [ اِ ب َ ت َ ] ( اِ مرکب ) نیفه گاه. آنجای از تن آدمی که نیفه بر آن افتد.

آنجای تن آدمی که نیفه بر آن افتد

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید