جنبش آزادی گی یک جنبش اجتماعی و سیاسی از اواخر دهه ۱۹۶۰ تا اواسط دهه ۱۹۸۰ بود که لزبین ها و مردان همجنسگرا را ترغیب به اقدام عملی رادیکال و مقابله با شرم جامعه با افتخار به همجنسگرایی می کرد. در روحیه فمینیستی شخص سیاسی اساسی ترین شکل فعالیت، تأکید بر آشکارسازی برای خانواده، دوستان و همکاران و زندگی به عنوان یک آشکارا لزبین یا گی بود.
... [مشاهده متن کامل]
بار استون وال در محله همجنس گرایان دهکده گرینیچ، منهتن، محل شورش های استون وال در ژوئن ۱۹۶۹، مهد جنبش مدرن حقوق ال جی بی تی و جنبش آزادی گی شد. در طول این مدت، راهپیمایی های سیاسی سالانه از طریق شهرهای بزرگ، که معمولاً در ماه ژوئن برگزار می شد ( ابتدا به مناسبت بزرگداشت سالگرد وقایع در استون وال ) ، به عنوان راهپیمایی های «آزادی گی» شناخته می شدند. تا اینکه بعداً در دهه هفتاد ( در مراکز شهری همجنسگرایان ) و تا دهه هشتاد ( در جوامع کوچکتر ) راهپیمایی ها را «رژه افتخار همجنسگرایان» خواندند. این جنبش شامل جامعه لزبین و گی در آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپای غربی، استرالیا و نیوزیلند بود.
جنبش آزادی گی همچنین به دلیل پیوندهای آن با پادفرهنگ آن زمان ( به عنوان مثال گروه هایی مانند «رادیکال فائری» ) و به خاطر قصد همجنسگرایان آزادی خواه برای تغییر شکل یا از بین بردن نهادهای بنیادی جامعه مانند جنسیت و خانواده هسته ای، صرف نظر از اینکه آیا آنها اصلاً با اصول واقعی حقوق همجنسگرایان ارتباطی داشتند یا خیر، شناخته شده است. به طور کلی این جنبش شامل، سیاست های رادیکال، ضد نژادپرستی و ضدسرمایه داری بود. برای دستیابی به چنین اهدافی، از آگاهی افزایی و اقدام عملی استفاده شد. در حالی که فعالیت و آگاهی از ایدز ( در گروه هایی مانند ACT UP ) در دهه ۱۹۸۰ موج جدیدی از زنان و مردان همجنسگرا را رادیکال کرد و از آن زمان تاکنون گروه های رادیکال به حیات خود ادامه داده اند، در اوایل دهه ۱۹۹۰ رادیکالیسم آزادی گی را تحت الشعاع قرار داد و توسط مردان و زنان همجنسگرای تازه جذب شده و طرفدار همسان سازی که بر حقوق مدنی و سیاسی تأکید داشتند در جریان اصلی قرار گرفت.
اصطلاح آزادی گی گاهی به جنبش گسترده تری برای پایان دادن به ستم اجتماعی و حقوقی علیه افراد ال جی بی تی اشاره دارد. گاهی اصطلاح جنبش آزادی گی به طور مترادف یا به جای جنبش حقوق همجنسگرایان استفاده می شود. کمیته روز آزادی خیابان کریستوفر به مناسبت بزرگداشت اولین سالگرد شورش های استون وال در ژوئن ۱۹۶۹، و آغاز سنت بین المللی رویداد اواخر ژوئن برای جشن افتخار همجنس گرایان، در شهر نیویورک تشکیل شد. جشنواره های سالانه افتخار همجنس گرایان در برلین، کلن و دیگر شهرهای آلمان به نام روزهای خیابان کریستوفر یا «CSD» شناخته می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
بار استون وال در محله همجنس گرایان دهکده گرینیچ، منهتن، محل شورش های استون وال در ژوئن ۱۹۶۹، مهد جنبش مدرن حقوق ال جی بی تی و جنبش آزادی گی شد. در طول این مدت، راهپیمایی های سیاسی سالانه از طریق شهرهای بزرگ، که معمولاً در ماه ژوئن برگزار می شد ( ابتدا به مناسبت بزرگداشت سالگرد وقایع در استون وال ) ، به عنوان راهپیمایی های «آزادی گی» شناخته می شدند. تا اینکه بعداً در دهه هفتاد ( در مراکز شهری همجنسگرایان ) و تا دهه هشتاد ( در جوامع کوچکتر ) راهپیمایی ها را «رژه افتخار همجنسگرایان» خواندند. این جنبش شامل جامعه لزبین و گی در آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپای غربی، استرالیا و نیوزیلند بود.
جنبش آزادی گی همچنین به دلیل پیوندهای آن با پادفرهنگ آن زمان ( به عنوان مثال گروه هایی مانند «رادیکال فائری» ) و به خاطر قصد همجنسگرایان آزادی خواه برای تغییر شکل یا از بین بردن نهادهای بنیادی جامعه مانند جنسیت و خانواده هسته ای، صرف نظر از اینکه آیا آنها اصلاً با اصول واقعی حقوق همجنسگرایان ارتباطی داشتند یا خیر، شناخته شده است. به طور کلی این جنبش شامل، سیاست های رادیکال، ضد نژادپرستی و ضدسرمایه داری بود. برای دستیابی به چنین اهدافی، از آگاهی افزایی و اقدام عملی استفاده شد. در حالی که فعالیت و آگاهی از ایدز ( در گروه هایی مانند ACT UP ) در دهه ۱۹۸۰ موج جدیدی از زنان و مردان همجنسگرا را رادیکال کرد و از آن زمان تاکنون گروه های رادیکال به حیات خود ادامه داده اند، در اوایل دهه ۱۹۹۰ رادیکالیسم آزادی گی را تحت الشعاع قرار داد و توسط مردان و زنان همجنسگرای تازه جذب شده و طرفدار همسان سازی که بر حقوق مدنی و سیاسی تأکید داشتند در جریان اصلی قرار گرفت.
اصطلاح آزادی گی گاهی به جنبش گسترده تری برای پایان دادن به ستم اجتماعی و حقوقی علیه افراد ال جی بی تی اشاره دارد. گاهی اصطلاح جنبش آزادی گی به طور مترادف یا به جای جنبش حقوق همجنسگرایان استفاده می شود. کمیته روز آزادی خیابان کریستوفر به مناسبت بزرگداشت اولین سالگرد شورش های استون وال در ژوئن ۱۹۶۹، و آغاز سنت بین المللی رویداد اواخر ژوئن برای جشن افتخار همجنس گرایان، در شهر نیویورک تشکیل شد. جشنواره های سالانه افتخار همجنس گرایان در برلین، کلن و دیگر شهرهای آلمان به نام روزهای خیابان کریستوفر یا «CSD» شناخته می شوند.
