ازادی اطلاعات
فرهنگستان زبان و ادب
{freedom of information, FOI} [رایانه و فنّاوری اطلاعات، علوم کتابداری و اطلاع رسانی] حق دسترسی عموم به اطلاعات رسمی
پیشنهاد کاربران
آزادی اطلاعات، آزادی شخص یا افراد در انتشار و مصرف اطلاعات است. دسترسی به اطلاعات توانایی یک فرد برای جستجو، دریافت و انتشار مؤثر اطلاعات است. آزادی اطلاعات گاهی می تواند شامل «دانش علمی، بومی و سنتی، آزادی اطلاعات و ایجاد منابع دانش باز، از جمله اینترنت باز با استانداردهای باز، در دسترس بودن آزاد داده ها، حفظ میراث دیجیتال، احترام به تنوع فرهنگی و زبانی، مانند در دسترس قرار دادن اطلاعات در زبان و محتواهای محلی قابل دسترس؛ آموزش با کیفیت برای همه، از جمله یادگیری مادام العمر و آموزش الکترونیکی ؛ انتشار رسانه های جدید و سواد اطلاعاتی و مهارت ها، و شمول اجتماعی آنلاین، از جمله رسیدگی به نابرابری ها بر اساس مهارت ها، تحصیلات، جنسیت، سن، نژاد، قومیت، و دسترسی افراد دارای ناتوانی و توسعه ارتباطات و فناوری اطلاعات و ارتباطات مقرون به صرفه، از جمله تلفن همراه، اینترنت و زیرساخت های باند پهن» می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
دسترسی عمومی به اطلاعات دولتی، از جمله از طریق قانونگذاری برای دسترسی آزاد به اطلاعات، و قوانین رسمی آزادی اطلاعات، به طور گسترده ای جزء اساسی مهم دموکراسی و یکپارچگی در حکومت ها در نظر گرفته می شود.
مایکل باکلند ( Michael Buckland ) شش نوع مانع را تعریف می کند که برای دستیابی به اطلاعات باید بر آنها غلبه کرد: شناسایی منبع، در دسترس بودن منبع، هزینه داده شده کاربر، هزینه برای ارائه دهنده، دسترسی شناختی و مقبولیت. در حالی که "دسترسی به اطلاعات"، "حق به اطلاعات"، " حق دانستن " و "آزادی اطلاعات" گاهی به عنوان مترادف استفاده می شود، اصطلاحات متنوع ابعاد خاص هرچند مرتبطی از این موضوع را برجسته می کند.
آزادی اطلاعات به آزادی بیان مربوط می شود که می تواند برای هر رسانه ای اعم از شفاهی، نوشتاری، چاپی، الکترونیکی یا از طریق اشکال هنری اعمال شود. این بدان معناست که حمایت از آزادی بیان به عنوان یک حق نه تنها شامل محتوا، بلکه ابزار کمک کننده به بیان و ارتباط را نیز می شود. آزادی اطلاعات مفهومی جداگانه است که گاهی با حق داشتن حریم خصوصی در محتوای اینترنت و فناوری اطلاعات در تضاد است. همانند حق آزادی بیان، حق حفظ حریم خصوصی یک حق شناخته شده بشر است و آزادی اطلاعات به عنوان امتدادی بر این حق عمل می کند. دولت بریتانیا آن را به عنوان گسترشی از آزادی بیان و یک حقوق اساسی بشری تئوریزه کرده است. این حق همچنین در حقوق بین الملل به رسمیت شناخته شده است. حزب «United States Pirate Party» ایالات متحده پلتفرم ها و گفتمان های سیاسی خود را بر اساس مسائل مربوط به آزادی اطلاعات ایجاد کرده.
... [مشاهده متن کامل]
دسترسی عمومی به اطلاعات دولتی، از جمله از طریق قانونگذاری برای دسترسی آزاد به اطلاعات، و قوانین رسمی آزادی اطلاعات، به طور گسترده ای جزء اساسی مهم دموکراسی و یکپارچگی در حکومت ها در نظر گرفته می شود.
مایکل باکلند ( Michael Buckland ) شش نوع مانع را تعریف می کند که برای دستیابی به اطلاعات باید بر آنها غلبه کرد: شناسایی منبع، در دسترس بودن منبع، هزینه داده شده کاربر، هزینه برای ارائه دهنده، دسترسی شناختی و مقبولیت. در حالی که "دسترسی به اطلاعات"، "حق به اطلاعات"، " حق دانستن " و "آزادی اطلاعات" گاهی به عنوان مترادف استفاده می شود، اصطلاحات متنوع ابعاد خاص هرچند مرتبطی از این موضوع را برجسته می کند.
آزادی اطلاعات به آزادی بیان مربوط می شود که می تواند برای هر رسانه ای اعم از شفاهی، نوشتاری، چاپی، الکترونیکی یا از طریق اشکال هنری اعمال شود. این بدان معناست که حمایت از آزادی بیان به عنوان یک حق نه تنها شامل محتوا، بلکه ابزار کمک کننده به بیان و ارتباط را نیز می شود. آزادی اطلاعات مفهومی جداگانه است که گاهی با حق داشتن حریم خصوصی در محتوای اینترنت و فناوری اطلاعات در تضاد است. همانند حق آزادی بیان، حق حفظ حریم خصوصی یک حق شناخته شده بشر است و آزادی اطلاعات به عنوان امتدادی بر این حق عمل می کند. دولت بریتانیا آن را به عنوان گسترشی از آزادی بیان و یک حقوق اساسی بشری تئوریزه کرده است. این حق همچنین در حقوق بین الملل به رسمیت شناخته شده است. حزب «United States Pirate Party» ایالات متحده پلتفرم ها و گفتمان های سیاسی خود را بر اساس مسائل مربوط به آزادی اطلاعات ایجاد کرده.
