( آزاده وار ) آزاده وار. [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) آزادوار. با صفت آزاده. چون آزاده : گشاده درِ هردو آزاده وار میان ْ کوی کندوری افکنده خوار.ابوشکور.هزار آفرین باد هر ساعتی بر آن عادت و خوی آزاده وار.فرخی.