«از کفم رها شد قرار دل» یا به اختصار «از کفم رها» تصنیفی در یک بند از عارف قزوینی است که سال ۱۳۲۹ هجری قمری ساخته شد. اصل این تصنیف ۱۴ بیت دارد و در آواز افشاری آهنگسازی شده، اگرچه نسخهٔ دیگری از تصنیف نیز در آواز ابوعطا بعدها ضبط و منتشر شده است. خوانندگان مختلفی نظیر عبدالله دوامی، مرضیه، محمدرضا شجریان، سیما بینا، سیما مافیها، محمد معتمدی و مهدیه محمدخانی این تصنیف را به آواز خوانده اند، اگر چه معمولاً فقط چند بیت از آن را یکجا اجرا کرده اند.
... [مشاهده متن کامل]
از کفم رها از آثار شاخص و ستایش شدهٔ عارف است و نسخه ای از آن که به آواز عبدالله دوامی و ساز درویش خان در تفلیس ضبط شده بود، به عنوان یکی از مشهورترین صفحه های ضبط شده توسط دوامی شناخته می شود.
تصنیف از کفم رها ساختهٔ عارف قزوینی ( ۱۲۵۹ – ۱ بهمن ۱۳۱۲ ) ، شاعر، تصنیف ساز و خوش نویس اهل قزوین است. عارف در سال ۱۳۱۶ ه. ق ( ۱۲۷۷ تا ۱۲۷۸ ه. خ ) برای نخستین بار به تهران آمد و در ۱۳۳۵ ه. ق در حمایت از جنبش مشروطه تهران را به مقصد کرمانشاه ترک کرد. بیشتر آثار عارف اشعار سیاسی دارند و از او به عنوان اولین کسی که از تصنیف برای اهداف سیاسی استفاده کرد یاد شده است اما او حدود ۲۵ تصنیف عاشقانه نیز ساخته که از کفم رها یکی از آن هاست.
عارف دربارهٔ چگونگی این تصنیف چنین توضیح داده است که آن را در سال ۱۳۲۹ ه. ق پس از جدایی از «دوست وفادار علی محمد معمارباشی» در مکانی بین قم و اصفهان ساخت. این تصنیف ابتدا با عنوان «تصنیف چهاردهم» در دیوان عارف چاپ شد. عبدالله دوامی که در همان سالِ ۱۳۲۹ ه. ق عازم تفلیس بود تا قطعات موسیقی را روی صفحه گرامافون ضبط کند، به خواهش عارف قزوینی از درویش خان که همسفرش بود درخواست می کند تا قطعه ای دیگر با نام «تصنیف شوستر» را ( که محتوای سیاسی داشت و در آن به مورگان شوستر، حقوقدان آمریکایی که در استخدام دولت ایران بود اشاره شده بود ) را اجرا و ضبط کند. درویش خان به دلیل محتوای سیاسیِ آن تصنیف، از ضبط آن سر باز می زند. در یکی از جلسات ضبط موسیقی، دوامی ناگهان شروع به اجرای تصنیف شوستر می کند که باعث خشم درویش خان می شود چنان که او با مشت پوستِ سازِ تار را پاره و استودیو را ترک می کند اما نهایتاً دوامی موفق می شود درویش خان را متقاعد کند که یک تصنیف غیر سیاسی از عارف خوانده شود و لذا تصنیف از کفم رها به آواز افشاری اجرا و ضبط می شود.
... [مشاهده متن کامل]
از کفم رها از آثار شاخص و ستایش شدهٔ عارف است و نسخه ای از آن که به آواز عبدالله دوامی و ساز درویش خان در تفلیس ضبط شده بود، به عنوان یکی از مشهورترین صفحه های ضبط شده توسط دوامی شناخته می شود.
تصنیف از کفم رها ساختهٔ عارف قزوینی ( ۱۲۵۹ – ۱ بهمن ۱۳۱۲ ) ، شاعر، تصنیف ساز و خوش نویس اهل قزوین است. عارف در سال ۱۳۱۶ ه. ق ( ۱۲۷۷ تا ۱۲۷۸ ه. خ ) برای نخستین بار به تهران آمد و در ۱۳۳۵ ه. ق در حمایت از جنبش مشروطه تهران را به مقصد کرمانشاه ترک کرد. بیشتر آثار عارف اشعار سیاسی دارند و از او به عنوان اولین کسی که از تصنیف برای اهداف سیاسی استفاده کرد یاد شده است اما او حدود ۲۵ تصنیف عاشقانه نیز ساخته که از کفم رها یکی از آن هاست.
عارف دربارهٔ چگونگی این تصنیف چنین توضیح داده است که آن را در سال ۱۳۲۹ ه. ق پس از جدایی از «دوست وفادار علی محمد معمارباشی» در مکانی بین قم و اصفهان ساخت. این تصنیف ابتدا با عنوان «تصنیف چهاردهم» در دیوان عارف چاپ شد. عبدالله دوامی که در همان سالِ ۱۳۲۹ ه. ق عازم تفلیس بود تا قطعات موسیقی را روی صفحه گرامافون ضبط کند، به خواهش عارف قزوینی از درویش خان که همسفرش بود درخواست می کند تا قطعه ای دیگر با نام «تصنیف شوستر» را ( که محتوای سیاسی داشت و در آن به مورگان شوستر، حقوقدان آمریکایی که در استخدام دولت ایران بود اشاره شده بود ) را اجرا و ضبط کند. درویش خان به دلیل محتوای سیاسیِ آن تصنیف، از ضبط آن سر باز می زند. در یکی از جلسات ضبط موسیقی، دوامی ناگهان شروع به اجرای تصنیف شوستر می کند که باعث خشم درویش خان می شود چنان که او با مشت پوستِ سازِ تار را پاره و استودیو را ترک می کند اما نهایتاً دوامی موفق می شود درویش خان را متقاعد کند که یک تصنیف غیر سیاسی از عارف خوانده شود و لذا تصنیف از کفم رها به آواز افشاری اجرا و ضبط می شود.
