از میان رفتن

از میان رفتن ؛ نابود شدن. از بین رفتن. به مجاز مردن. درگذشتن. هلاک شدن. ( یادداشت مؤلف ) :
چو رفت از میان نامور شهریار
پسر شد بجای پدر نامدار.
فردوسی.

من �از میان بروم� چون خطر شود نزدیک
تو چون کنی که تو را قدرت پریدن نیست ( پروین اعتصامی )

برخاستن
چون مال مباح گردد ، مهتری و کهتری از جهان برخیزد

از میان شدن ؛ از میان رفتن :
یوسفی از برادران گم شد
آفتاب از میان انجم شد.
خاقانی.

انتفا. .

سوخت شدن

فراموش شدن