از دیده و دندان

از دیده و دندان ؛ به میل و طبع. به جان و دل. بی دریغ و تعلل : بنده ای نگوید که حساب صاحب دیوان مملکت نباید گرفت و مالی که بر اوبازگردد از دیده و دندان او را بباید داد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 368 ) .